Хатиби Қазвинӣ
| Хатиби Қазвинӣ | |
|---|---|
| араб. ар. مُحمَّد بن عبد الرحمٰن بن عُمر القزويني الشافعي | |
| Иттилооти инфиродӣ | |
| Касб, шуғл: | забоншинос, нависанда, фақеҳ, қозӣ, омӯзгор |
| Таърихи таваллуд: | апрели 1268 ё 1267[1] |
| Зодгоҳ: | |
| Таърихи даргузашт: | 28 ноябр 1338 ё 1338[1] |
| Маҳалли даргузашт: | |
| Эътиқод: | ислом |
| Шогирдон: | ʻAbd al-Raḥīm ibn al-Ḥasan Isnawī[d], Siraj al-Din al-Bulqini[d], Ибни Ақил[d], Ṣafadī, Khalīl ibn Aybak[d] ва Ibn Marzuq[d] |
| Осор: |
Феҳрист
|
 Вироиши Викидода | |
Ҷалолуддин Муҳаммад ибни Абдурраҳмони Қазвинӣ (форсӣ: جلالالدین محمد بن عبدالرحمان قزوینی), маъруф ба Хатиби Қазвинӣ (ар. الخطيب القزويني; 1268, Ироқ — 1338, Димишқ) — фақеҳ, наҳвӣ ва луғавии эронитабори арбизабон, хатиб ва қозиюлқузоти Мисру Шом, муаллифи «Талхису-л-мифтоҳ».
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
- ↑ 1.0 1.1 http://thesaurus.cerl.org/record/cnp00282874
- ↑ https://www.academia.edu/37431449/The_Legacy_of_%CA%BFAbd_al_Q%C4%81hir_al_Jurj%C4%81n%C4%AB_in_the_Arabic_East_before_al_Qazw%C4%ABn%C4%ABs_Talkh%C4%AB%E1%B9%A3_al_Mift%C4%81%E1%B8%A5 — С. 31.
- ↑ تراجم عبر التاريخ: محمد بن عبد الرحمن بن عمر جلال الدين القزويني