Қишлоқ
Қишлоқ[1][2] (озарбойҷонӣ: qışlaq; бошқ. ҡышлау; қаз.: qystau / qystaq; қарақалп. qıshlaq; қирғ. кыштак / кыштоо; хокосӣ: хыстағ; тоторӣ: кышлау; тур. kışlak; форсӣ: قشلاق; туркманӣ: gyşlak; ӯзбекӣ: qishloq / daha; уйғӯрӣ يېزا — минтақаи зисти доимии хоҷагӣ, баъзе халқҳо, масалан, ёқутиҳо «кистик» — зимистонгузаронӣ, чарогоҳи зимистона ё сарпаноҳи зимистона меноманд.
Нигористон
[вироиш | вироиши манбаъ]-
Қишлоқ дар вилояти Ҷиззахи Ӯзбекистон -
Қишлоқи кӯҳӣ дар Тоҷикистон -
Қишлоқи Сап дар вилояти Навоии Ӯзбекистон -
Қишлоқи Бобосурхон дар ноҳияи Ҳисор -
Қишлоқи Нилу дар ноҳияи Ҳисор -
Қишлоқи Шоҳон ноҳияи Ҳисор -
Қишлоқи Миранкул дар вилояти Самарқанди Ӯзбекистон -
Қишлоқи Элок ноҳияи Файзобод
_03.JPG)
Ҳамчунин нигаред
[вироиш | вироиши манбаъ]Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]- ↑ Персия // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
- ↑ Тюрки // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.