Қорӣ Камол
| Қорӣ Камол | |
| Таърихи таваллуд | 1862 |
| Зодгоҳ | Бухоро Бухоро |
| Таърихи даргузашт | 1942 |
| Пеша(ҳо) | навозанда, мутриб,сароянда |
Қорӣ Камол (машҳур ба Қорӣ Камоли Хонанда, с.тав. 1862, Бухоро, с.ваф.1942, Бухоро) — сароянда, навозанда, оҳангсоз, сурудсаро. Санъати овозхонӣ, сознавозиро аз падараш омӯхта, овози хуб ва сомеаи нотакрор дошт. Ба шогирдии Бобо Ҷалол Носирзода (1845-1928) ворид шуда, аз шогирдони беҳтарини ӯ буд. Муддате назди Қорӣ Каромати Дилкаши Танбӯрӣ (1851-1906) сознавозӣ (танбӯр) омӯхта, бо ҳамроҳии устодаш дар маҳфилҳои адабӣ, ҳунарии Аҳмади Дониш (1826-1897) ширкат меварзид. Бо барномаҳои ҳунарӣ дар шаҳрҳои Марв, Кармина, Фарғона, Самарқанд, Тошканд ҳунарнамоӣ карда, «Қуръон», достони ҳамосиро дар пояи баланд иҷро менамуд. Дар иҷрои шохаҳои овозии мақомҳо «савт», «қашқарча», «муғулча», «талқин» маҳорати баланди иҷроӣ ба харҷ медод. Қорӣ Камол солҳои зиёд дар мактаби мусиқии Шар-қи Бухоро ба сифати устод фаъолият намуда, сарояндаю оҳангсозон Шоҳназар Соҳибов (1903-1972), Фазлиддин Шаҳобов (1911-1974) ва диг. аз ӯ асосҳои амалии созу овозро фаро гирифтаанд. Қорӣ Камол назди аҳли ҳунар бо номи «Камоли Савтхон» ҳам шуҳрат доштааст.
Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]
Айнӣ С. Назаре ба гузаштаи санъати то-ҷик, ж.Шарқи Сурх, 1941, №3; Тадж.искусство, М., 2002; Таджикская музыка, Душ., 2003; Энсиклопедияи адабиёт ва санъати тоҷик, ҷ.3, Душ.,2004; Ҳакимов Н. «Шашмақом» дар қарни ХХ, Хуҷанд, 2006.[1]
Ҳамчунин нигаред[вироиш | вироиши манбаъ]
Сарчашма[вироиш | вироиши манбаъ]
- ↑ Донишномаи Шашмақом./Зери таҳрири Олимов К., Абдувалиев А., Азизӣ Ф., Раҷабов А., Ҳакимов Н. – Душанбе, 2009. - с. 111 ISBN 978-99947-49-13-3
|
Ин мақолаи хурд аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед. Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад. |