Маҷди Хофӣ: Тафовут байни таҳрирҳо
No edit summary |
No edit summary |
||
| Сатри 1: | Сатри 1: | ||
{{Адиб}} |
{{Адиб}} |
||
'''Мулло Маҷдуддини Хофӣ''' ({{lang-fa|مجدالدین خوافی}}) — {{нависанда}}и форс-тоҷик. |
|||
| ⚫ | |||
== Зиндагинома == |
|||
| ⚫ | Давраи зиндагии ӯ ба охири асри 13 ва нимаи аввали асри 14 рост меояд. Зодгоҳаш Хоф ном деҳаи Нишопур аст. Аз ин рӯ бо нисбан «Хофӣ» машҳур гаштааст. Мувофиқи маълумоти «Ҳафт иқлим»-и Амин Аҳмади Розӣ ва асари ягонаи то замони мо расидаи Маҷди Xофӣ — «Хористон» (таълифаш 1332—33) ӯ аз ҷавонӣ ба илмомӯзӣ ва шеъргӯӣ шурӯъ карда, асосҳои илми тибро низ омӯхта буд. Аз «Хористон» бармеояд, ки Маҷди Xофӣ ба чанде аз шаҳру вилоятҳои Мовароуннаҳру Хуросон ва Ҳиндустон сафар намудааст. |
||
«Хористон» яке аз аввалин асарҳо дар пайравии «Гулистон»-и Саъдӣ ба шумор меравад. Он аз 10 боб иборат аст. Дар «Хористон» ғояҳои инсондӯстӣ, накӯкорӣ, дастгирии бечорагон тарғиб ва хислатҳои бади инсонӣ аз қабили бахилӣ, ғаммозиву риёкорӣ мазаммат шудаанд. Масъалаҳои фазилати илму дониш, қадри сухан, мазаммати зулму ҳокимони золим ва ғ. матолиби асосии китоб мебошанд. |
«Хористон» яке аз аввалин асарҳо дар пайравии «Гулистон»-и Саъдӣ ба шумор меравад. Он аз 10 боб иборат аст. Дар «Хористон» ғояҳои инсондӯстӣ, накӯкорӣ, дастгирии бечорагон тарғиб ва хислатҳои бади инсонӣ аз қабили бахилӣ, ғаммозиву риёкорӣ мазаммат шудаанд. Масъалаҳои фазилати илму дониш, қадри сухан, мазаммати зулму ҳокимони золим ва ғ. матолиби асосии китоб мебошанд. |
||
== Эзоҳ == |
|||
Ос.: Гулчин аз «Хористон». ж. «Сеадои Шарқ», 1971, М 7. |
|||
{{эзоҳ}} |
|||
С. Нилобеков |
|||
== Адабиёт == |
|||
{{poet-stub}} |
|||
* {{ЭСТ|Маҷди Хофӣ|4|муаллиф=С. Нилобеков}} |
|||
Нусха 13:29, 5 май 2021
| Таърихи даргузашт: | 1494 |
|---|---|
Мулло Маҷдуддини Хофӣ (форсӣ: مجدالدین خوافی) — нависандаи форс-тоҷик.
Зиндагинома
Давраи зиндагии ӯ ба охири асри 13 ва нимаи аввали асри 14 рост меояд. Зодгоҳаш Хоф ном деҳаи Нишопур аст. Аз ин рӯ бо нисбан «Хофӣ» машҳур гаштааст. Мувофиқи маълумоти «Ҳафт иқлим»-и Амин Аҳмади Розӣ ва асари ягонаи то замони мо расидаи Маҷди Xофӣ — «Хористон» (таълифаш 1332—33) ӯ аз ҷавонӣ ба илмомӯзӣ ва шеъргӯӣ шурӯъ карда, асосҳои илми тибро низ омӯхта буд. Аз «Хористон» бармеояд, ки Маҷди Xофӣ ба чанде аз шаҳру вилоятҳои Мовароуннаҳру Хуросон ва Ҳиндустон сафар намудааст.
«Хористон» яке аз аввалин асарҳо дар пайравии «Гулистон»-и Саъдӣ ба шумор меравад. Он аз 10 боб иборат аст. Дар «Хористон» ғояҳои инсондӯстӣ, накӯкорӣ, дастгирии бечорагон тарғиб ва хислатҳои бади инсонӣ аз қабили бахилӣ, ғаммозиву риёкорӣ мазаммат шудаанд. Масъалаҳои фазилати илму дониш, қадри сухан, мазаммати зулму ҳокимони золим ва ғ. матолиби асосии китоб мебошанд.
Эзоҳ
Адабиёт
- Маҷди Хофӣ / С. Нилобеков // Лениннома — Муҳит. — Д. : СИЭСТ, 1983. — (Энциклопедияи Советии Тоҷик : [дар 8 ҷ.] / сармуҳаррир А. С. Сайфуллоев ; 1978—1988, ҷ. 4).