Абдулҳамиди Муҳманд
Тахаллусҳо: | Мӯшикоф |
---|---|
Таърихи таваллуд: | 1660 |
Таърихи даргузашт: | 1732 |
Навъи фаъолият: | шоир |
Абдулҳами́ди Муҳманд (1660 – 1732) — шоири афғон (паштузабон). Тахаллусаш Мӯшикоф.
Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]
Дар анвои шеъри классикии форс-тоҷик – ғазал, рубоӣ, маснавӣ ва шакли шеърии мухаммас асар эҷод кардааст. Ақоиду андешаҳои ахлоқӣ ва тасаввуфиаш дар маҷмӯаи ашъораш – «Дурру Марҷон» ифода ёфтаанд. Азбаски дар шеър пайрави Мирзо Абдулқодири Бедил буд, бо номи «Бедили афғон» шуҳрат дорад. Асарҳои шоири форсизабони Ҳинду Покистон Ғанимат – «Қиссаи Шоҳ ва Гадо», «Найранги ишқ»-ро ба забони пашту тарҷума кардааст.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Сарчашма[вироиш | вироиши манбаъ]
- А — Асос. — Д. : СИЭМТ, 2011. — 608 с. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир А. Қурбонов ; 2011—2023, ҷ. 1). — ISBN 978-99947-33-45-3.