Абуалии Даққоқ
| Абуалии Даққоқ | |
|---|---|
| Иттилооти инфиродӣ | |
| Касб, шуғл: | ориф |
| Таърихи даргузашт: | 1015[1][2] |
| Эътиқод: | ислом, тасаввуф[1] ва ашъарӣ[2] |
| Шогирдон: | Абдулкарими Қушайрӣ[1][3] |
 Вироиши Викидода | |
Абуалӣ Ҳасан ибни Муҳаммад Даққоқи Нишопурӣ (форсӣ: ابوعلی حسن بن محمد دقاق نیشابوری; ? — 1014, Нишопур) — донишманди ислом, зоҳид, сӯфӣ ва орифи форс-тоҷик, шогирди Хазро, Қаффол ва Абулқосими Насрободӣ.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Encyclopædia Iranica (ингл.) / N. Sims-Williams, A. Ashraf, H. Borjian, M. Ashtiany — USA: Columbia University, 1982. — ISSN 2330-4804
- ↑ 2.0 2.1 Badawi A. R. Histoire de la philosophie en Islam (фр.) // Études de Philosophie Médiévale — Paris: Librairie philosophique J. Vrin, 1972. — Vol. 60. — P. 343. — 886 с. — ISSN 0249-7921
- ↑ AA.VV. Encyclopaedia of Islam, Encyclopédie de l’Islam (фр.) — 1986. — P. 526.
Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]
- دکتر مهدی دهباشی و دکتر سید علی اصغر میرباقری فرد. تاریخ تصوف (جلد ول) سیر تطور عرفان اسلامی از آغاز تا قرن ششم هجری. سمت، ۱۳۹۴. ۱۲۷. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۰۲-۰۲۴۹-۱.
 |
|---|
