Абулмузаффари Писанҷадӣ
| Солҳои эҷод: | шоир |
|---|---|
| Забони осор: | форсӣ |
Абулмузаффари Писанҷадӣ (? — қарни XI) — шоири форс-тоҷик.
Эҷодиёт[вироиш | вироиши манбаъ]
Дар манбаъҳое, ки дар бораи ин шоир маълумот додаанд, масоли, «Лубоб-ул-албоб»-и Авфӣ, ҷузъиёти тарҷумаи ҳолаш наомадааст. Дар ҳамин манбаъ баробари тавсифи ӯ чун шоири моҳиру тавоно се қитъа (12 байт) аз эҷоди ӯ оварда шудааст. Абулмузаффари Писанҷадӣ дар ин байтҳояш оташ (оташи миёни хокистар), гули ёсуманро васф намудааст. Шеърҳои ӯ нафосат ва зебоӣ, муқоисаи бемонанд ва ташхиси ҷолиб доранд, ки гувоҳи шоири ширинкалому мушоҳидакор будани ӯянд. Дар васфи оташ гуфтааст:
- Ҳаме бибинӣ оташ миёни хокистар,
- Чу офтоб, ки гирад зи меғ тири ҳиҷоб.
- Чу рӯи духтари дӯшиза, к-ӯ хиҷил гардад,
- Ниқобро ба рух андар кашад ба вақти итоб.
Ёсумани шукуфтаро ба ҳолати ғамангези қаҳрамони лирикӣ монанд кардааст:
- Нигоҳ кун ту ба-д-он ёсумани шукуфта ба боғ,
- Сараш ба пеш дарафканда рост чун сари ман.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]
- Абулмузаффари Писанҷадӣ // А — Асос. — Д. : СИЭМТ, 2011. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир А. Қурбонов ; 2011—2023, ҷ. 1). — ISBN 978-99947-33-45-3.
- Абдуллоев А., Адабиёти форсу тоҷик дар нимаи аввали асри XI, Д., 1979.