Азимҷон Аминов

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Азимҷон Аминов

Азимҷон Аминов (тав. 11 майи 1951, Душанбе) — адабиётшинос ва мунаққиди тоҷик.

Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]

Хатмкардаи факултети филологияи УДТ (1974). Аспиранти Институти адабиёти ҷаҳонии АИ СССР (1977 — 80), ходими илмии ИЗА ба номи Абуабдуллоҳи Рӯдакии АИ ҶТ (1981 — 98), сармутахассиси шуъбаи иттилоот ва иртибот бо омма ва шуъбаи иттилоотию таҳлилии Дастгоҳи иҷроияи Президенти ҶТ (1998—2003), ноиби ректори ДДСТ ба номи М. Турсунзода (2003 — 06), ноиби ректори Донишкадаи забонҳои Тоҷикистон (2006 — 08). Аз соли 2009 дотсенти кафедраи назария ва амалияи ВАО-и ДСРТ.

Фаъолияти илмӣ[вироиш | вироиши манбаъ]

Ба таҳқиқи адабиёти замони шӯравӣ машғул шудааст. Дар китоби «Рубоӣ ва лирикаи фалсафӣ дар шеъри шӯравӣ» (1988), хусусияти осори назмии с-ҳои 80 садаи 20-и тоҷикро бозгӯ кардааст. Муаллифи зиёда аз 30 мақолаи илмӣ доир ба назарияи тарҷума ва жанрҳои журналистика. Барои донишҷӯён ва мутахассисони соҳаи журналистика ва филология китобҳои дарсӣ ва дастурҳои таълимӣ таълиф намудааст. Узви ИН Тоҷикистон аз соли 1992.

Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]

Сарчашма[вироиш | вироиши манбаъ]