Анвори испаҳбудия

Анвори испаҳбудия ( аз ар. – ҷамъи нур ва авестоӣ «сипаҳбуд» – пешво, сардори сипоҳон) — истилоҳи ҳикмати ишроқия, ки нури муҷарради нафсониро ифода мекунад. Аз нури муҷарради ақраб силсилаҳои тӯлӣ ва арзии анвори қоҳира ба вуҷуд меоянд. Аз силсилаи арзии он силсилаи нури тоза, ё худ нафс, ё малакути асфал пайдо мешаванд, ки ба тавассути онҳо олами аносир ё худ навъҳои ҷудогонаи олами моддӣ идора мешаванд. Шароити ба вуҷуд омадани анвори испаҳбудия мисли пайдоиши анвори қоҳира аст. Шиҳобуддини Суҳравардӣ ин нурҳоро барои он анвори испаҳбудия номидааст, ки мувофиқи яке аз ривоятҳои Авесто, гӯё сарлашкаре бо ин ном нафси инсонро дар мубориза бо қувваҳои зулмонӣ идора мекардааст. Анвори испаҳбудия аз ҷониби нури олами ақли маҳз дорои хилофати кабир аст, чунонки дар олами моддӣ оташ ҳамчун бародари нури инсонӣ аз ҷониби олами ақлҳо дорои хилофати сағир мебошад.

Ҳамчунин нигаред

• Анвори азалия

Сарчашма

• А — Асос. — Д. : СИЭМТ, 2011. — 608 с. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир А. Қурбонов ; 2011—2023, ҷ. 1). — ISBN 978-99947-33-45-3.