Андрей Гончаров

Андрей Гончаров
Таърихи таваллуд:	2 январ 1918(1918-01-02)
Зодгоҳ:	Рязан, ҶШФСР (1917—1922)[d]
Таърихи даргузашт:	7 сентябр 2001(2001-09-07) (83 сол)
Маҳалли даргузашт:	Маскав, Русия
Шаҳрвандӣ:	ИҶШС  Русия
Касб:	коргардони театр
Солҳои фаъолият	аз 1940
Ҷоизаҳо:

Андре́й Алекса́ндрович Гончаро́в (2 январ 1918, Рязан — 7 сентябр 2001, Маскав) — коргардони рус, Артисти халқии ИҶШС (1977).

Зиндагинома

Пас аз хатми Институти давлатии санъати театрии ба номи А. В. Луначарский (ГИТИС) ихтиёрӣ ба ҷабҳаи ҷанги зидди фашистон рафт. Солҳои 1942-44 коргардони Театри 1-уми ҷабҳаии Ҷамъияти театрии умумируссиягӣ буд (дар ин давра намоишномаи «Маро интизор бош»-и К. Симонов, 1942 ва ғ.-ро ба саҳна гузошт). Солҳои 1944-66 дар театрҳои Маскав кор кард. Аз соли 1967 коргардони асосӣ (аз соли 1987 роҳбари бадеӣ)-и Театри ба номи В. В. Маяковскийи Маскав. "Трамвайи «Орзу»-и Т. Вилямс (1970), «Гуфтугӯ бо Суқрот»-и Э. Родзинский (1975), «Бону Макбет аз Мзенский»-и Н. Лесков (1979), «Ғуруб»-и И. Бабел (1988), «Себҳои лазиз, ё худ ҳақиқат хуб, аммо хушбахтӣ хубтар»-и А. Н. Островский (1989), «Кӯзпушт»-и С. Морожек (1991), «Оё ин писанди шумост»-и В. Шекспир (1997) аз ҷумлаи маъруфтарин намоишномаҳои басаҳнагузоштаи ӯянд. Ба намоишномаҳои Г. ҳунари баланди саҳнагузорӣ, пурвусъатӣ ва умқи ифшои андеша, намоишкориҳои равшан, тавзеҳи шадиду замонавии низоъҳо хос буданд. Аз соли 1945 дар Институти давлатии театрии ба номи А. В. Луначарский принсипҳои омӯзиши муштараки коргардонҳову ҳунарпешагон (актёрҳо)-ро ҷорӣ намуд. Қаҳрамони Меҳнати Сотсиалистӣ (1988), дорандаи Мукофоти давлати ИҶШС (1977, 1984) ва Мукофоти давлатии Федератсияи Русия (1999).

Сарчашма

• Гончаров Андрей Александрович // Вичлас — Гӯянда. — Д. : СИЭМТ, 2015. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 4). — ISBN 978-99947-33-77-4.