Аҳмад (шоир)
| Аҳмадхоҷа | |
| Таърихи даргузашт: | 1904 |
| Навъи фаъолият: | шоир |
| Забони осор: | тоҷикӣ |
Аҳмáд (форсӣ: أحمد; Аҳмадхоҷа; ? — 1904) — шоири тоҷик.
Зиндагинома
[вироиш | вироиши манбаъ]Дар Бухоро зиндагӣ ва эҷод кардааст. Пас аз хатми таҳсил мударрисӣ мекард. Дар анвои гуногуни адабӣ бо забони равону сода шеър мегуфтааст.
Намунаи ашъор
[вироиш | вироиши манбаъ]- Абёти зерин аз ӯст
- Қарор аз дил рабуда шеваи он шӯхи бебокам,
- Аҷаб ошуфта дорад ин дили зори тапишнокам.
- Лаболаб ҷони шавқаш мерасад бар ҷон ба ҳар соат,
- Ба заҳри фурқаташ афгораму ҷӯёи тарёкам.
- Яқин дорам, ки раҳмат нест хубонро ба маҳҷурон,
- Вале аз беқарорӣ дар талаб бас чусту чолокам.
- Агар аз лутф бинвозӣ, ба ин бечора пардозӣ,
- Чу Аҳмад шафқате созӣ, расонӣ сар ба афлокам.
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]Адабиёт
[вироиш | вироиши манбаъ]- Аҳмад // Асос — Боз. — Д. : СИЭМТ, 2013. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 2). — ISBN 978-99947-33-52-4.
- Тазкират-уш-шуарои Муҳтарам. Д., 1975.