Бозаргон
Зоҳир
Бозаргон (форсӣ: بازرگان) ё тоҷир — фарде, ки шуғли худро муомилоти тиҷорӣ қарор медиҳад ва ба далели онки муомилоти тиҷоратӣ, хариду фурӯш ба қасди интифоъ аст, бинобарин куллияи ашхосе, ки мубодарат ба хариду фурӯш ё иҷораи амволи манқул менамоянд, тоҷир шинохта мешаванд.
Бозаргон мухаффафи бозоргон, савдогар, тоҷир. Истилоҳи бозоргон аз калимаи бозор ва пасванди гон, ки маънои лаёқат, лоиқи бозор буданро дорад, таркиб ёфтааст. Дар шакли бозургон ғалат аст.
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]Адабиёт
[вироиш | вироиши манбаъ]- Бозаргон // Боз — Вичкут. — Д. : СИЭМТ, 2014. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 3). — ISBN 978-99947-33-46-0.