Гран-Чако

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Гран-Чако
Нигора
Кишвар
Макони кунунӣ
Баландӣ аз сатҳи баҳр 310 ± 1 м
Тасвири нақшаи мавқеият
 Парвандаҳо дар Викианбор

Гран-Чако (исп. Gran Chaco, аз испании gran — калон ва chaco, ба забони гварни — майдони шикор) — ноҳияи ҳам­во­ри табиӣ дар Амрикои Ҷанубӣ, байни 18 ва 30° а. ҷ., байни доманакӯҳҳои Анд ва пуштакӯҳи Бразилия дар ғарб ва шарқ, ҳамвории Маморе ва пастии Ла-Платс дар шимол ва ҷануб; дар ҳудуди Боливия, Парагвай ва Аргентина. Баландиаш аз 50 м дар шарқ то 500—600 м дар ғарб.

Иқлими қисми шимолиаш субэкваторӣ, қисми марказиаш — тро­пи­кӣ, қисми ҷанубиаш — субтропикӣ. Ҳарорати миёнаи январ 28-30° (баландтарин — 47°), июл 12-16°. Миқдори бориш аз 500 ва 800 мм дар ҷануб ва ғарб то 1200 мм дар шимолу шарқ. Дарёҳои асосиаш Парона ва Парагвай. Дар ғарби Гран-Чако кӯлҳои шӯр дар атрофаш ботлоқзорҳо мав­ҷу­данд. Хокаш сурхи дорчинӣ. Гран-Чакоро бешаҳои сираки дарахтони хушкидӯст, паттазор ва ксерофитӣ пӯшондаанд. Ҳайвоноташ гуногун: тапир, гавазни ботлоқӣ, пума, юзи ало, шутурмурғ, сагобӣ, инчунин парандаҳо ва хазанда­ҳову ҳашароти сершумор. Манзараи табиии Гран-Чако хуб боқӣ мон­дааст, чунки зичии аҳолӣ кам аст. Қабилаҳои камшумори ҳин­дуҳо, асосан, дар наздикии дарёҳо зиндагӣ мекунанд. Аҳо­лӣ бо тайёр кардани чӯбу тахта, шикор, дар ҷануб бо чор­во­дорӣ (асосан гӯсфандпарварӣ) машғул аст. Дар соҳили дарёҳо найшакар ва пахта парвариш мекунанд. Конҳои наф­ту газ дорад.

Боғҳои миллӣ: Каа-Лядел-Гран-Чако (Боливия) — бузургтарин дар Амрикои Ҷанубӣ (34 ҳазор км²); Амборо (Боливия, дар он 638 намуди рустанӣ мерӯяд ва 712 намуди парандагон сукунат доранд).

Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]

Сарчашма[вироиш | вироиши манбаъ]