Гӯшмолак
Зоҳир
(Тағйири масир аз Гӯшкашак)
Гӯшмолак, гӯшкашак, гӯшталобак
Як навъ бозии халқии бачагонаи тоҷик, ки онро бештар дар ҷашнҳои арӯсиву хатнасур ва Наврӯз барпо мекунанд. Шахси калонсоле дар латтапорае як-ду танга ё тугма ва ё ягон ашёи хурдро мебандад ва онро ба дурӣ ҳаво дода, худаш пинҳон мешавад. Ҳар бозигаре, ки бастаи тангаро ёфта, ба ӯ оварда супорад, соҳиби туҳфаи пулӣ ё молӣ мешавад. Вақте ки як нафар латтаро ёфта, ба сӯйи шахси калонсол давад, дигарҳо ба ӯ монеъ шуда, намегузоранд, ки комёб шавад. Дар саросари кишвар фаъол аст.[1]
Адабиёт
[вироиш | вироиши манбаъ]1. Донишномаи фарҳанги мардуми тоҷик. Ҷ.1. Д., 2015.
Нигаред
[вироиш | вироиши манбаъ]Манобеъ
[вироиш | вироиши манбаъ]- ↑ Феҳристи миллии фаҳанги ғайримоддӣ /Natioal list of intangible cultural hertage/ Пажӯшиҳгоҳи илмӣ-тадқиқотии фарҳанг ва иттилооти Вазорати фарҳанги ҶТ – Душанбе: «Аржанг» 2016, – С. 179