Дахмаи шоҳон

«Даҳмаи шоҳон» — маснавие аз Мирзо Содиқи Муншӣ мебошад, ки соли таълифи он аниқ муҳим нест (1785 ё 1796).

«Дахмаи шохон» аз нигоҳи мазмун ва мундаричаи худ басо чолиб аст. Маснави аз мукаддима ва қисмати асоси иборат мебошад. дар навбати худ мукаддима аз се бахш иборат аст. Дар бахши аввали он дар бораи мулохизаҳои фалсафавии адиб, муносибати ӯ бо мирону шохон, адлу дод, ноодиливу бедоди баён гардидааст. Дар бахши дуюм оид ба авзои осмон, муҳити зист, бевафоии дунё, фазлу ҳунар баҳс гардида мешавад. Бахши сеюми он доир ба мушохидаву сайру гашти шоир ба мулки Бухоро ва ходисаи ба дучоршуда баҳс мекунад….