Ҷаҳиш ба мӯҳтаво

Зирёби Басрӣ

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
(Тағйири масир аз Зирёб)
Зирёби Басрӣ
ар. زير آب (زرياب)
Таърихи таваллуд 789
Зодгоҳ
Таърихи даргузашт 857[1]
Маҳалли даргузашт
Кишвар
 Парвандаҳо дар Викианбор

Абулҳасан Алӣ ибни Нофеъи Зирёб (ар. أبو الحسن علي ابن نافع‎, маъруф ба Зирёби Басрӣ ва Зарёби Муғаннӣ; 789, Мавсил857[1], Қуртуба, Андалусия) — ҳаким, навозанда, хонанда, шоир ва ҳамчунин кимиёдон, зебоишинос, тарроҳ, ахтаршинос, гиёҳшинос ва ҷуғрофиёдони эронитабор, шогирди Исҳоқи Мавсилӣ (767—850), яке аз асосгузорони Академияи мусиқии Бағдод ва Андалусия.

Зиндагинома

[вироиш | вироиши манбаъ]

Нозукӣ ва асосҳои шеъру таърихи мусиқиро нахуст аз падараш, ки яке аз донандагони машҳури мусиқии тоисломии мардуми эронӣ буд, омӯхтааст. Дар навохтани созҳои мусиқӣ (барбат) сабк ва маҳорати хосса дошт. З. Б. бо Исҳоқи Мавасилӣ оид ба масъалаҳои эҷоду иҷрои мусиқӣ, такмили суннатҳои устодонаи мусиқӣ баҳсҳои тӯлонӣ намуда, дар натиҷа аз устоди худ ранҷида, ба Андалусия (ш. Кордова, Севил) ҳиҷрат кардааст. З. Б. дар такмили таркиботи тору пардаҳои созҳои мусиқӣ (барбат, уд) шуҳрати хосса пайдо карда буд. Ӯ таърих ва назарияи мусиқиро хеле хуб медонист. Доир ба масъалаҳои назарии мусиқӣ рисолаи «Китобу-т-тараннум»-ро навиштааст. Ағно (мусиқиҳо)-и Зарёби Басриро Аслам ибни Абдулазиз ҳамроҳи Ҳамдуна — духтари Зарёби Басрӣ гирдоварӣ ва таҳти унвони «Китоб фи-л-ағонӣ» китобат кардаанд.