Зоран Миланович

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Зоран Миланович
хорватӣ: Zoran Milanović
аз 19 феврали 2020
Пешгузашта Колинда Грабар-Китарович
23 декабри 2011 — 22 январи 2016
Пешгузашта Ядранка Косор
Ҷонишин Тихомир Орешкович

Таваллуд 30 октябр 1966(1966-10-30)[1] (57 сол)
Ҳизб
Таҳсилот
Фаъолият сиёсат[3]
Соядаст
 Парвандаҳо дар Викианбор

Зоран Миланович (хорватӣ: Zoran Milanović, тав. 30 октябри 1966, Загреб, Ҷумҳурии Сотсиалистии Хорватия, ҶСФ Югославия) — арбоби давлатӣ ва сиёсатмадори Хорватия, Президенти кунунии Хорватия аз 19 феврали соли 2020.

Сиёсатмадори чапгарои марказӣ, сарвазири собиқи Хорватия аз 23 декабри 2011 то 22 январи 2016. Роҳбари Эътилофи Кукурику ва Ҳизби Сотсиал-Демократии Хорватия.

Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]

Зоран Миланович 30 октябри соли 1966 дар шаҳри Синж дар ҷануби Хорватия таваллуд шудааст. Дар мактаби миёнаи "Маркази маъмурият ва адлия" таҳсил намуда, сипас факултаи ҳуқуқшиносии Донишгоҳи Загребро бо баҳои аъло хатм кардааст. Миланович, бо иқрори худ, дар ҷавонӣ бо хислати саркаш ва муборизадӯстдорӣ фарқ мекард [4].

Пас аз хатми таҳсил, Миланович ба яке аз судҳои Загреб ва сипас, дар соли 1993, ба Вазорати корҳои хориҷӣ ба кор меравад. Дар Вазорати корҳои хориҷӣ, аҷиб аст, ки ӯро рақиби ояндаи сиёсии худ ва сарвазири оянда Иво Санадер, ки ҳоло дар зиндон аст, ба кор мегирад (20 ноябри соли 2012, ӯро суд барои гирифтани пора ба 10 соли зиндон маҳкум кард [5] ).

Пас аз як сол, Миланович барои кор тибқи САҲА ба Қарабоғи Кӯҳӣ рафт. Дар соли 1996 ӯ мушовири миссияи Хорватия дар ИА ва НАТО дар Брюссел шуд. Вай инчунин аспирантураро дар онҷо хатм мекунад. Соли 1999 ӯ ба Вазорати корҳои хориҷӣ баргашт.

Дар ҳамон замон, Миланович фаъолияти сиёсии худро оғоз кард. Ба сафи Ҳизби Сотсиал-Демократ, ки соли 1990 дар заминаи Иттифоқи Коммунистии Хорватия таъсис ёфтааст, дохил мешавад. Пеш аз он ӯ узви ягон ҳизб набуд. Пас аз пирӯзии ҲСД дар интихоботи соли 2000, Миланович дар вазорати корҳои хориҷӣ ба муносибатҳо бо НАТО шурӯъ кард. Пас аз се сол, ӯ ёрдамчии вазири корҳои хориҷӣ Тонино Пизула мешавад. Пас аз пирӯзии ҳизби Иттиҳоди Демократии Хорватия (ИДХ) дар интихоботи соли 2003 Миланович истеъфо медиҳад.

Дар соли 2004, Миланович ба кумитаи марказии ҲСД интихоб шуд ва пас аз ду сол вай ба таври кӯтоҳ котиби матбуотии ҳизб шуд.

Пас аз даргузашти раҳбари ҲСД Ивитса Рачан, Миланович барои курсии раиси ҳизб талош мекунад. Номзадии ӯро бо кафкӯбии бардавом истиқбол карданд. Боварӣ ба он аст, ки Рачан, ки каме пеш аз маргаш дар бораи зарурати омадани "қувваҳои нав" ҳарф мезад, Милановичро дастгирӣ мекард. 2 июни соли 2007 Миланович дар анҷумани даҳуми ғайринавбатии ҲСД раиси ҳизб интихоб шуд.

Рейтинги ҲСД ба афзоиши шадид оғоз мекунад ва бисёриҳо аллакай пирӯзии онро дар интихоботи парлумонии соли 2007 пешгӯӣ мекунанд, аммо таҷрибаи сиёсии Миланович кофӣ набуд, ИДХ боз пирӯз мешавад. ҲСД бузургтарин нерӯи оппозитсионӣ дар парламент мегардад.

5 августи соли 2011, Миланович коалитсияи пешазинтихоботии Кукурикуро месозад, ки дар он ба ғайр аз ҲХД боз Ҳизби халқии Хорватия (ҲХХ) бо раҳбарии Радимир Чачич, Ассамблеяи демократии Истрия (АДИ)-и Иван Якович ва Ҳизби хорватии нафақахӯрон (ҲХН)-и Силвано Хреля дохил шуданӣ буданд.

Эътилоф дар интихоботи навбатии парлумонии 4 декабри соли 2011 бо аксарияти мандатҳо пирӯзии комил ба даст овард.

Соли 2019 дар интихоботи президентии Хорватия ширкат варзид. Бо даври дуввум бо шумораи бештари овозҳо (29,5 %) аз президенти амалкунанда Колинда Грабар-Китарович (26.7 %) пеш гузашт [6]. Дар натиҷаи даври дуюми интихоботи президентӣ, ӯ президенти Хорватия интихоб шуд.

Вай 18 феврали соли 2020 ба кор шурӯъ кард ва панҷумин президенти Хорватия аз замони истиқлол гардид.[7]

Оила[вироиш | вироиши манбаъ]

Миланович аз соли 1994 оиладор аст. Бо Саня Мусич-Миланович оиладор аст, ӯ ду писар — Анте ва Маркоро ба воя мерасонад.

Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]

Пайвандҳо[вироиш | вироиши манбаъ]