Зуҳайр ибни Абисалмо

Зуҳайр ибни Абисалмо
ар. زهير بن أبي سلمى‎
Таърихи таваллуд:	520
Зодгоҳ:	Наҷд[d], Арабистони Саудӣ
Таърихи даргузашт:	609
Навъи фаъолият:	шоир, нависанда
Забони осор:	арабӣ
Имзо:

Зуҳайр ибни Абисалмо фарзанди Рабиъа (ар. زهير بن أبي سلمى ربيعة المزني‎; 530, Наҷд — 627, ҳамон ҷо) — шоири давраи ҷоҳилияти араб, аз қабилаи банӣ Ғатфон.

Зиндагинома

Падараш аз аҳли Музайнна (воқеъ дар наздикии ш. Мадина) буд ва ӯ низ шеър менавишт. Зуҳайр дар Наҷд камол ёфта, шеъру адабро аз шайх Башома, илми арӯз ва санъатҳои шеъриро назди сардори шоирони қабилаи Музар — Абс ибни Ҳаҷар омӯхт. Писаронаш Каъб ва Буҷайр низ шоир буданд. Зуҳайр ҳамчун ҳакими шоирони араб шуҳрат ёфта буд ва дар он замон дар шеър гуфтан ончунон машҳур гашт, ки ба вай дар қатори ҳафт тан аз шоирони номдори араб унвони «асҳоби муаллақоти сабъа» («ал-муаллақоту-с-сабъа») доданд. Девони Зуҳайр -ро соли 1870 бори нахуст ховаршиноси олмонӣ Вилям Алвардт нашр кард. Ашъори Зуҳайр асосан аз мадҳу васф ва панду ҳикмат иборат аст. Зуҳайр бо муаллақаи мимияи худ шуҳрат дорад, ки ба хотима ёфтани ҷанги қабилаҳои Абс ва Зубён бахшида шуда, дар он барпокунандагони сулҳ — Ҳорим ибни Синон ва ал-Ҳорис ибни Авфа васф гардидаанд. Ин муаллақа яке аз асарҳои давраи ҷоҳилияи араб ба шумор меравад. Зуҳайр вассофи ақлу хирад ва накукорию маърифат буд.

Адабиёт

• Зуҳайр ибни Абисалмо / П. Турсунзода // Замин — Илля. — Д. : СИЭМТ, 2018. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 7). — ISBN 978-99947-33-89-9.