Ибни Мосавайҳ
Зоҳир
Таърихи таваллуд | 777[1][2] |
---|---|
Зодгоҳ | |
Таърихи даргузашт | 857[1][2][3] |
Маҳалли даргузашт |
Абузакариё Яҳё ибни Мосавайҳ (ар. أبو زكريا يحيى بن ماسويه (موسى) الخوزي; 777[1][2], Гундишопур, Устони Хӯзистон — 857[1][2][3], Сомарро[d], Вилояти Салоҳаддин) — пизишк, донишманд ва мутарҷими масеҳии эронитабор дар Донишгоҳи Гундишопур.
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Bibliothèque nationale de France идентификатор BNF (фр.): платформаи додаҳои боз — 2011.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 https://www.britishmuseum.org/collection/term/BIOG169955
- ↑ 3.0 3.1 Gran Enciclopèdia Catalana (кат.) — Grup Enciclopèdia, 1968.
Адабиёт
[вироиш | вироиши манбаъ]- Elgood, Cyril (2010-10-31). A Medical History of Persia and the Eastern Caliphate: From the Earliest Times Until the Year A.D. 1932. Cambridge University Press. pp. 94–. ISBN 978-1-108-01588-2. Retrieved 23 May 2011.
- Withington, Edward Theodore (1894). Medical history from the earliest times: a popular history of the healing art. The Scientific Press, Ltd. pp. 141–. Retrieved 23 May 2011.