Ид
Зоҳир
Ид (ар. عید) — рӯзи хурсандӣ ва тантанавие, ки васеъ ҷашн гирифта мешавад. Ид мафҳуми таърихист ва дар ҷараёни асрҳо ташаккулу инкишоф ёфта, дар худ афкори эстетикӣ, хусусиятҳои психология, тасаввуроти асотирӣ ва динии як ё гурӯҳи халқҳоро таҷассум менамояд. Ид комёбиҳои барҷастаи таърихию мадании халқро ифода карда, ба ҳукми анъана медарояд. Вобаста ба таърих, хусусият ва моҳияташон Идҳо гуногун мешаванд.
- Идҳои анъанавӣ,
- Идҳои миллӣ,
- Идҳои синфӣ,
- Идҳои давлатӣ,
- Идҳои маҳаллӣ,
- Идҳои касбу ҳунар,
- Идҳои динӣ.[1]
Нигаред низ
[вироиш | вироиши манбаъ]- Идҳои расмии Тоҷикистон
- http://www.tаjikistan.gov.tm/_ru/holiday/(пайванди дастнорас)
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]- ↑ Донишномаи Ҳисор. — Душанбе: «Ирфон», 2015, — с. 264