Кайф
Кайф (аз ар. كيف — «хуши, завқ кардан»[1]) лаззат бурдан [2] — иқтибос аз забони арабӣ буда, дар забони тоҷикӣ, русӣ ва дигар забонҳои собиқ ҷамоҳири Шӯравӣ барои ном гирифтани эҳсосоти хуб ва умуман барои ҳиссиёти хуб хусусан аз таъсири маводи мухаддир истифода мешавад[3]).
Пайдоиши вожа
[вироиш | вироиши манбаъ]Дар забони русӣ вожаи «кайф» аз калимаи арабии «кэйф» ар. كيف — «вақти бекорӣ») гирифта шудааст. Бино ба Қуръон, намозгузорон ва одамони боимон, ба биҳишт мераванд ва ҳамеша дар ҳолати кэйфа қарор хоҳанд гирифт.[4]
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]- ↑ Х. К. Баранов, Арабско-русский словарь, 2007
- ↑ Кайф кардан, لغت نامه دهخدا «Луғатномаи Деҳхудо», 1 май 2012.
- ↑ Википедиаи русӣ, 2012
- ↑ Откуда к нам пришел «кайф»?, «Вокруг света», 02.10.2006.
Адабиёт
[вироиш | вироиши манбаъ]- В. В. Колесов, Язык города, М., 1991.
- В. С. Елистратова, Словарь русского арго: Материалы 1980—1990 гг., М., 2000, стр.182.