Сайид Аҳмади Алавӣ
| ар. أحمد بن زين العابدين العلوي | |
| Таърихи таваллуд | 1582 |
| Зодгоҳ | |
| Таърихи даргузашт | 1650 |
| Маҳалли даргузашт | |
| Кишвар | |
Сайид Аҳмади Алавӣ (форсӣ: سید احمد علوی; 1582, Jabal Amel[d] — 1650, Исфаҳон) — файласуфи форс-тоҷик.
Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]
Бино ба маълумоти маъхазҳо ба таълимоти ӯ ақидаҳои Шиҳобуддини Суҳравардӣ таъсир кардааст. Асарҳои зиёде дар фалсафа ва ахлоқ таълиф намудааст. Ҳошияе ба «Шифо»-и Ибни Сино навиштааст ва онро «Мифтоҳу-ш-шифо ва урвату-л- вусқо» ном додааст. Ба «Ишорот» низ шарҳе бо номи «Куҳлу-л-абсор» навиштааст.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]
- Саидаҳмади Исфаҳонӣ / М. Ҳазратқулов // Плешко — Сақил. — Д. : СИЭСТ, 1986. — (Энциклопедияи Советии Тоҷик : [дар 8 ҷ.] / сармуҳаррир М. Д. Диноршоев ; 1978—1988, ҷ. 6).
 |
|
|---|
