Сергей Иванович Вавилов

Сергей Иванович Вавилов
Сергей Иванович Вавилов
Таърихи таваллуд:	24 март 1891(1891-03-24)
Зодгоҳ:	Маскав, Русия
Таърихи даргузашт:	25 январ 1951(1951-01-25) (59 сол)
Маҳалли даргузашт:	Маскав
Кишвар:	Русия
Фазои илмӣ:	физика
Ҷойҳои кор:	Институтитути физикаи ба номи П. Н. Лебедев[d] Академияи илмҳои мамлакатҳои хорҷии наздик Донишгоҳи давлатии Маскав Vavilov State Optical Institute[d] Moscow Power Engineering Institute[d] Донишкадаи физика ва техникии Маскав[d]
Дараҷаи илмӣ:	доктори илмҳои физика ва математика
Унвонҳои илмӣ:	профессор
Алма-матер:	Faculty of Physics and Mathematics of Moscow Imperial University[d]
Шогирдони маъруф:	Ilya Frank[d], Pavel Cherenkov[d], Sergey Vernov[d], Valentin Fabrikant[d], Pyotr Feofilov[d], Emmanuel Adirovich[d], Anton Sevchenko[d], Vsevolod Antonov-Romanovsky[d], Aleksey Bonch-Bruyevich[d], Андрей Власов, Mikhail Galanin[d], Vadim Lyovshin[d], Nikita A. Tolstoy[d], Vasily Fursov[d] ва Nikolaï Alekseïevitch Dobrotine[d]
Ҷоизаҳо:
Гуфтовардҳо дар Викигуфтовард
Осор дар Викитека
Парвандаҳо дар Викианбор

Сергей Иванович Вавилов (24.03.1891, Маскав – 25. 01.1951, ҳамон ҷо), физик, ходими давлатӣ ва ҷамъиятӣ, акад. АИ ИҶШС (1932) ва узви Президиуми АИ ИҶШС (1935–38).

Зиндагинома

Вавилов С.И. баъди хатми Университети Маскав (1914) дар хизмати ҳарбӣ (1914–18) буд. Солҳои 1918–32 муаллим ва мудири кафедраи физикаи умумии Университети Маскав (аз 1929 профессор), сипас, директори Институти физикаи АИ ИҶШС (1932) ва роҳбари илмии Институти давлатии оптика (1932–45), президенти АИ ИҶШС (1945–51) ва раиси Шӯрои ҳамоҳангсозии кори АИ ҷумҳуриҳои иттифоқӣ буд. Корҳои илмии Вавилов С.И. ба оптика (люминессенсия, флуорессенсия, хосияти квантии рӯшноӣ ва ғайра), фалсафаи табиатшиносӣ ва таърихи физика бахшида шудаанд. Бо роҳбарии ӯ П. А. Черенков шуоъафкании моеоти софро таҳти таъсири β ва γ – шуоъафкании моддаҳои радиофаъол (нигар Шуоъафкании Черенков – Вавилов) кашф кард (1934). Вавилов С.И. дар китоби «Микросохтори рӯшноӣ» (1950) ба соҳаи нави оптика – микрооптика асос гузошт. В. инчунин асосгузори оптикаи ғайрихаттӣ, ташкилкунандаи чандин мактабҳои физикҳо мебошад. Дар фаъолияти Вавилов С.И. тарғиби донишҳои илмӣ дар байни омма мавқеи хосса дорад. Ӯ яке аз ташаббускорони ташкил кардани ҷамъияти умумииттифоқии «Дониш» ва аввалин раиси ин ҷамъият (1947), инчунин (аз соли 1949) сармуҳаррири нашри 2-юми «Большая Советская Энциклопедия» (Энсиклопедияи Бузурги Шӯравӣ) буд. Солҳои ҶБВ (1941–45) Вавилов С.И. вакили фавқулодаи Комитети давлатии мудофиа таъйин мешавад. Бо роҳбарии ӯ асбобҳои наве сохта шуданд, ки бо онҳо Артиш ва Флоти Шӯравӣ мусаллаҳ гардид. Депутати Совети Олии ИҶШС (1946, 1950). Дорандаи Мукофоти давлатии ИҶШС (1943, 1946 ва 1951 баъди вафот). Бо 2 ордени Ленин ва ордени Байрақи Сурхи Меҳнат сарфароз гардидааст. Ба Институти давлатии оптика (дар Санкт-Петербург) номи Вавилов С.И. дода шудааст. Ба номи Вавилов С.И. инчунин медали тило таъсис ёфтааст (1951), ки ҳар сол барои корҳои барҷастаи илмии соҳаи физика дода мешавад.

Осор

• Вавилов С.И.Собрание сочинений, М., 1952–1956.

Адабиёт

• Левшин Л. В., С. И. Вавилов, М., 1960.

Сарчашма

• Вавилов Сергей Иванович // Боз — Вичкут. — Д. : СИЭМТ, 2014. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2017, ҷ. 3). — ISBN 978-99947-33-46-0.