Ҷалолуддин Суютӣ

Ҷалолуддин Суютӣ
араб. ар. عبد الرحمٰن بن أبي بكر بن مُحمَّد الخضيري السيوطي‎
Иттилооти инфиродӣ
Касб, шуғл:	муҳаддис, муаррих, ҷуғрофиёдон, муфассир
Таърихи таваллуд:	11 октябр 1445
Зодгоҳ:	Қоҳира, Миср, Салтанати Мамолик[d]
Таърихи даргузашт:	17 октябр 1505 (60 сол)
Маҳалли даргузашт:	Қоҳира, Миср, Салтанати Мамолик[d]
Эътиқод:	ислом ва ашъарӣ
Фаъолияти динӣ
Самти фаъолият:	тафсир, фиқҳ ва усули фиқҳ[d]
Устодон:	Jalaluddin al-Mahalli[d], al-Kāfiyad̲j̲ī[d], Q12183544?, Ahmad ibn Muhammad ibn Muhammad Shumunni[d], Ибни Ҳаҷари Асқалонӣ ва al-Fajījī[d]
Шогирдон:	Muhammad ibn Abd al-Rahman al-Alqami[d], Shams al-Dīn al-Dāwūdī[d], Muhammad ibn Iyas[d] ва Abu al-Hasan 'Ali ibn Muhammad al-Manufi[d]
Осор:	Феҳрист Tafsir al-Jalalayn[d], History of the Caliphs[d], Dur al-Manthur[d], Al-Ashbah wa-al-Nazair[d] ва Q12186091?
Иттилооти иловагӣ
Лоиҳаҳои алоқаманд:	Викианбор   Викигуфтовард
Вироиши Викидода

Ҷалолуддин Абдурраҳмон ибни Камол ибни Абӯбакр ибни Муҳаммади Суютӣ (ар. جلال الدين السيوطي‎; 11 октябр 1445, Қоҳира, Миср, Салтанати Мамолик^[d] — 17 октябр 1505, Қоҳира, Миср, Салтанати Мамолик^[d]) — муҳаддис, муфассир, таърихнигор, ҷуғрофиёдон ва забоншиноси эронитабори мисрӣ.

Осор

Зиёда аз 300 асар навиштааст. Дар асари машҳури ӯ «Ал-Музҳир фӣ улум-ил-луға» (падараш 1865, Миср) асосҳои фалсафӣ ва таркиби луғавии забони арабӣ ва робитаи он бо дигар забонҳои сомӣ мавриди омузиш қарор гирифтаанд. Асарҳои дигари Суютӣ «Ал-Ашбоҳ ва-ш-назоир» (4 ҷидд, нашраш 1899, Ҳайдаробод) ва «Ҷамъ-ул-ҷавомеъ» (2 ҷилд, 1909) роҷеъ ба грамматикаи забони арабӣ баҳс мекунанд. Муҳимтарин осори таърихии Суютӣ «Табақот-ул-ҳуффоз», «Табақот-ул-муфассирин» мебошад. Як қисми асари ӯ «Табақот-ун-наҳвийин» соли 1940 дар Порис нашр шуд, қисми дигараш бо номи «Буғят-ул-вуъот фӣ табақот-ил-луғавийин ва-нуҳот» дар Қоҳира (1908) ба табъ расидааст.