Сафиюддини Ардабилӣ
Зоҳир
(Тағйири масир аз Шайх Сафиюддини Ардабилӣ)
Сафиюддини Ардабилӣ | |
---|---|
араб. форсӣ: صفیالدین اردبیلی | |
Иттилооти инфиродӣ | |
Касб, шуғл: | илоҳиётшинос, шоир |
Таърихи таваллуд: | 1252[1] |
Зодгоҳ: | |
Таърихи даргузашт: | 12 сентябр 1334 |
Маҳалли даргузашт: | |
Маҳалли дафн: | |
Кишвар: | |
Эътиқод: | ашъарӣ ва тасаввуф |
Падар: | Аминуддини Ҷибраил[d][2] |
Фарзандон: | Садруддини Мӯсо |
Самти фаъолият: | тасаввуф |
Устодон: | Зоҳиди Гелонӣ |
Шогирдон: | Садруддини Мӯсо |
Иттилооти иловагӣ |
|
Лоиҳаҳои алоқаманд: |
Викианбор |
Вироиши Викидода |
Шайх Сафиюддини Ардабилӣ (форсӣ: شیخ صفیالدین اردبیلی; 1252[1], Ардабил — 12 сентябр 1334, Ардабил) — шайх, сӯфӣ, ориф, шоир ва нависандаи форс-тоҷик, писари шайх Аминуддини Ҷибраил ва падари Шайх Садруддини Мӯсо.
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]- ↑ 1.0 1.1 Deutsche Nationalbibliothek Record #118850555 // Общий нормативный контроль (GND) (нем.) — 2012—2016.
- ↑ https://www.iranicaonline.org/articles/ardabil