Ҳайдари Омулӣ
Зоҳир
Ҳайдари Омулӣ | |
---|---|
![]() | |
Иттилооти инфиродӣ | |
Касб, шуғл: | файласуф |
Таърихи таваллуд: | 1320[1] |
Зодгоҳ: | |
Таърихи даргузашт: | 1408 |
Маҳалли даргузашт: | |
Маҳалли дафн: | |
Кишвар: | |
Эътиқод: | шиъаи дувоздаҳимомӣ[1] ва тасаввуф[1] |
Иттилооти иловагӣ |
|
Лоиҳаҳои алоқаманд: |
![]() |
![]() |
Мир Ҳайдари Омулӣ (форсӣ: میر حیدر آملی; 1320[1], Омул, Устони Мозандарон[1] — 1408, Наҷаф[d]) — ориф, сӯфӣ, муфассир, нависанда ва шоири мутасаввифи форс-тоҷик, муаллифи «Тафсири муҳиту-л-аъзам».
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 Encyclopædia Iranica (ингл.) / N. Sims-Williams, A. Ashraf, H. Borjian, M. Ashtiany — USA: Columbia University, 1982. — ISSN 2330-4804
- ↑ https://iranarchpedia.ir/entry/15310