Ҳалвои қоқтӣ
Зоҳир
Мақолаи асосӣ: Ҳалво
Ҳалвои қоқтӣ
- Тарзи тайёр намудани Ҳалвои қоқтӣ: аввал як миқдор ордро дар дег бо равған бирён мекунанд. Баъд ба дег як коса шиннии тут андохта, қиём тайёр мекунанд. Ҳамин ки ғафсии шиннӣ атола барин шуд, ба он орди бирёнро ҳамроҳ карда, лат мезананд. Баъд аз лат задан орду шиннӣ хамир барин мешавад. Сипас, ба рӯи лаълӣ орд пошида, хамирро дар он паҳн мекунанд. Баъд аз сард ва сахт шудан ҳалвои қоқтиро порча-порча бурида, бар рӯяш орд мепошанд ва дар як қуттӣ чида мегузоранд.[1]
Нигаред
[вироиш | вироиши манбаъ]Адабиёт
[вироиш | вироиши манбаъ]- С. Айнӣ: Ёддоштҳо (Куллиёт, Душанбе, 1962. Ҷилди 6, саҳ. 26)
- Фарҳанги забони тоҷикӣ (иборат аз 2 ҷилд) Ҷ. 2. П–Ҷ./Дар зери таҳрири М.Ш.Шукуров, В.А.Капранов, Р.Ҳошим, Н.А. Маъсумӣ. – М: Советская Энциклопедия, 1969, - c. 609.
- Шовалиева М. История кулинарной культуры таджикского народа. – Душанбе: Дониш, 2015.
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]- ↑ Қаннодӣ. 18 Январ 2017 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 11 июни 2017.
Ин мақолаи хурд аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед. Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад. |