Ҳасан Зайниддинов

Ҳасан Зайниддинов
Ҳасан Зайниддинов
	Ҳасан Зайниддинов
Таърихи таваллуд	15 июн 1927
Зодгоҳ	ноҳияи Конибодом, ҶШС Тоҷикистон, ИҶШС
Таърихи даргузашт	1999
Маҳалли даргузашт	Душанбе
Кишвар	Тоҷикистон
Фазои илмӣ	иқтисодиёт
Ҷойҳои кор	Донишгоҳи давлатии омӯзгории Тоҷикистон ба номи Садриддин Айнӣ
Дараҷаи илмӣ:	номзади илмҳои иқтисод
Унвонҳои илмӣ	дотсент
Алма-матер	Донишкадаи давлатии омӯзгории ш. Душанбе ба номи Т. Г. Шевченко
Ҷоизаҳо	орденҳои «Ситораи Сурх», «Шараф» дараҷаи 3-юм, «Ҷанги Бузурги Ватанӣ», медали «Барои ҷасорат», нишонҳои «Барои муваффақиятҳо дар низоми маълумоти олӣ», «Аълочии маорифи халқи Тоҷикистон», унвони «Корманди шоистаи Тоҷикистон»

Ҳасан Зайниддинов (тав. 15.06.1927, деҳаи Пӯлодони ноҳияи Конибодом – ваф. 1999, ш. Душанбе), иқтисоддон, номзади илмҳои иқтисодӣ (1962), дотсент, иштирокчии Ҷанги Бузурги Ватанӣ.

Зиндагинома

Соли 1956 факултети таърихи Донишкадаи давлатии омӯзгории ш. Душанбе ба номи Т. Г. Шевченкоро бо дипломи аъло хатм кардааст. Солҳои 1956– 1999 ассистент, муаллими калон ва дотсенти кафедраи асосҳои назарияи иқтисодии Донишгоҳи давлатии омӯзгории Тоҷикистон ба номи Қ. Ҷӯраев буд. Муаллифи 25 асар, зиёда аз 280 мақолаҳои илмӣ, илмию методӣ ва илмию оммавӣ аст. Дар як қатор конференсияҳо ва симпозиумҳои ҷумҳуриявӣ, умумиитифоқӣ ва байналмилалӣ (София, Будапешт, Варшава, Москва, Ленинград, Душанбе) дар мавзӯъҳои мухталифи соҳаи иқтисодиёт бо маърӯзаҳо баромад кардааст. Бо орденҳои «Ситораи Сурх», «Шараф» дараҷаи 3-юм, «Ҷанги Бузурги Ватанӣ», медали «Барои ҷасорат», нишонҳои «Барои муваффақиятҳо дар низоми маълумоти олӣ», «Аълочии маорифи халқи Тоҷикистон», унвони «Корманди шоистаи Тоҷикистон», ифтихорномаҳои Президиуми Шӯрои Олии ҶШС Тоҷикистон ва Вазорати маълумоти олии ИҶШС сарфароз карда шудааст.

Осор

Ташкилотҳои бинокории байниколхозӣ, Сталинобод, 1961;
Дӯсти ва ҳамкорӣ (бо ҳаммуаллифӣ), Д., 1964;
Нархи яклухтӣ ва сифати маҳсулот, Д., 1966;
Баплангирӣ ва мустақилияти корхона, Д., 1966;
Ривоҷи экспорти Тоҷикистон, Д., 1969;
Интегратсияи иқтисодии сотсиалистӣ, Д., 1970;
Воситаҳои аёнӣ оид ба иқтисоди сиёсии сотсиализм, Д., 1975;
Тоҷикистон дар панҷсолаи даҳум, Д., 1977;
Интегратсияи иқтисодии сотсиалистӣ ва иштироки Тоҷикистон дар чорабиниҳои он, Д., 1978;
Зиёд кардани самараи истеҳсолот ва сарфаю сариштакорӣ, Д., 1986;
Стратегияи суръатафзоӣ, Д., 1987.

Пайвандҳо

Энсиклопедияи Донишгоҳи давлатии омӯзгории Тоҷикистон ба номи С. Айнӣ