Ҷованни Беллини

Ҷованни Беллини
Giovanni Bellini
Ном ҳангоми таваллуд	Ҷованни Беллини
Таърихи таваллуд	тақрибан 1430
Зодгоҳ	Венетсия, Republic of Venice[d]
Таърихи даргузашт	29 ноябр 1516(1516-11-29)[…], 26 ноябр 1516(1516-11-26) ё 29 ноябр 1516
Маҳалли даргузашт	Венетсия, Republic of Venice[d]
Кишвар	Republic of Venice[d]
Пеша	рассом, illuminator, наққош
Падар	Jacopo Bellini[d]
Парвандаҳо дар Викианбор

Ҷованни Беллини (итолиёвӣ: Giovanni Bellini тақрибан 1431–1436 – 09.11.1516), – лақабаш Ҷамбеллино (Giambellino), рассом, ҳунарманд, рассоми асосии давраи Эҳёи пешини Венетсия, асосгузори анъанаи нав. Ба шарофати ӯ мактаби рассомии Венетсия аҳаммияти умумиаврупоӣ пайдо кард. Ӯ ҳамаи равияҳои рассомии давраи худро омезиш дода, диққатро ба вазифаҳои рангомезӣ ҷалб намуд. Асосгузори ба ном рангомезии венетсиягӣ. Усули анъанавии рассомии темпериро (рассомӣ бо ранге, ки ба он об ва зардии тухм омехтаанд) бо усули нави барои Итолиё бегона – наққошӣ бо рангҳои равғанӣ омезиш дод (меҳробҳои калисоҳои Санта Мария Глориоза Деи Фрари, 1485 – 1488; Сан Петро Мартире дар ҷазираи Мурано, 1488; Сан Дзаккария, 1505; тасвирҳои «Бибӣ Марям бо кӯдак»; манзараи «Базми худоён», 1514).

Адабиёт

• Иванов С., Голованов К. Ф. Ф. Беллинсгаузен. Москва, 1952;
• Болотников Н. Я., Ф. Ф. Беллинсгаузен и М. П. Лазарев // Русские мореплаватели. Москва, 1953.

Сарчашма

• Асос — Боз. — Д. : СИЭМТ, 2013. — 664 с. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 2). — ISBN 978-99947-33-52-4.