Табар
Табар (форсӣ:تبر) — олати оҳании дастадори дамаш тез барои шикастан, буридан ва кафонидани дарахт ва ҳезум; табар ба кунда расидан маҷ. таъсир бахшидан, сахт асар кардан; ба решаи касе (чизе) табар задан маҷ. маҳву нобуд кардан; худро ба теғу табар задан маҷ. ба ҳар азобу машаққат тоб овардан, аз ҳеч сахтӣ рӯ нагардондан.[1]
Пайвандҳо
[вироиш | вироиши манбаъ]
|
Ин мақолаи хурд аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед. Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад. |