Абулҳасан Алии Воҳидӣ

Абулҳасан Алии Воҳидӣ
араб. форсӣ: ابوالحسن علی واحدی نیشابوری‎
Иттилооти инфиродӣ
Касб, шуғл:	илоҳиётшинос, муаррих, муфассир, адиб, забоншинос
Таърихи таваллуд:	асри XI
Зодгоҳ:	Нишопур, Эрон
Таърихи даргузашт:	1076
Маҳалли даргузашт:	Нишопур, Эрон
Кишвар:	Хилофати Аббосиён
Эътиқод:	ислом
Фаъолияти динӣ
Самти фаъолият:	тафсир, илми ҳадис ва таърихнигорӣ
Ҷойи кор:	Нишопур
Устодон:	Абуисҳоқи Саълабӣ
Шогирдон:	Fārisī, ʻAbd al-Ghāfir ibn Ismāʻīl[d]
Осор:	Феҳрист Asbāb al-nuzūl[d]
Вироиши Викидода

Воҳидӣ (форсӣ: واحدی‎) Абулҳасан Алӣ ибни Аҳмади Маттавӣ; ? — 1076, Нишопур) — забоншинос, муҳаддис, фақеҳ ва муфассири Қуръон.

Дар риштаҳои тафсир, сира, наҳву сарф ва ғ. осори зиёди илмӣ таълиф намудааст. Дар маъхазҳои библиографӣ аз тафсирҳои сегонаи Воҳидӣ («ал-Басит», «ал-Васит» ва «ал-Ваҷиз»), маъруф ба «Тафсири Воҳидӣ», китобҳои «Асбобу-н-нузул» (дар улуми қуръонӣ), «ад-Даавот ва-л-маҳсул», «Тафсиру-н-Набӣ», «ал-Мағозӣ», «Шарҳу Девони Мутанаббӣ» (чопи Берлин, соли 1858), «ал-Эъроб фи-л-иғроб» (дар риштаи наҳви забони арабӣ), «Нафйу-т-таҳриф ани-л-Қуръони-ш-шариф», «ат-Таҳбир фӣ шарҳи-л-асмои-л-ҳусно», «Асмоу-н-Набӣ» ва «ал-Васит фи-л-амсол» ёд шудааст.

Адабиёт

• عمر فروخ. تأريخ الادب العربي. المجلد الثالث. بيروت، 1981؛
• عمر رضا كحالة. معجم المؤلفين. المجلد الثانی. بيروت، 1993؛
• الواحدي. اسباب نزول القرآن. بيروت، 1991؛
• ياقوت الحموي، معجم الادباء. ارشاد الاريب الي معرفة الاديب. المجلد الرابع. بيروت، 1993.

Сарчашма

• Воҳидӣ / А. Боқизода // Вичлас — Гӯянда. — Д. : СИЭМТ, 2015. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 4). — ISBN 978-99947-33-77-4.