Антиохи Аскалонӣ
| юн. Άντίοχος ὁ Ἀσκαλώνιος | |
| Таърихи таваллуд | 130 то м.[1], 124 то м. ё 127 то м. |
| Зодгоҳ | |
| Таърихи даргузашт | 68 то м.[1] |
| Маҳалли даргузашт | |
| Кишвар | |
| Фазои илмӣ | фалсафа |
| Алма-матер | |
| Шогирдон | Cicero[d], Marcus Terentius Varro[d], Lucullus[d], Marcus Pupius Piso Frugi Calpurnianus[d], Aristos of Ascalon[d], Aristo of Alexandria[d] ва Dio of Alexandria[d] |
Антио́хи Аскалонӣ (юн. Άντίοχος ὁ Ἀσκαλώνιος; тақ. 130 то м. — 68 то м.) — файласуфи Юнони Қадим, шогирди Филони Ларисӣ.
Академияи афлотунияро аз скептитcизм (шаккокия) ба догматизм баргардонд. Аз ин рӯ, ӯро асосгузори академияи панҷум меноманд. Таъсири стоитсизм (равоқия) дар осораш намоён аст, Антиохи Аскалонӣ таълимоти ин равияро ҷонибдорӣ мекунад, ҳарчанд ба ақидаи ӯ дар фаҳмиши «табиӣ зистан» фақат бо накӯкорӣ қаноат кардан кифоят нест, бояд аз неъматҳои табиӣ баҳра бурд. Дар маҷмӯъ Антиохи Аскалонӣ заминаро барои афлотунияи миёна омода кард, аммо аз унсурҳои равоқиягии он пурра даст кашидааст.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Dictionnaire des philosophes antiques (фр.) // Dictionnaire des philosophes antiques / R. Goulet — Paris: CNRS, 1994. — P. 217.
Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]
- Антиохи Аскалонӣ // А — Асос. — Д. : СИЭМТ, 2011. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир А. Қурбонов ; 2011—2023, ҷ. 1). — ISBN 978-99947-33-45-3.