Атабат-ул-катаба
 |
«АТАБÁТ-УЛ-КАТАБÁ» (ар. عتبت الکتبه) – маҷмӯи мактубот ва дигар санадҳои расмии давлатист, ки дар миёни солҳои 1133–1153 бо супориши ду вазири Салҷуқиён – Носируддини набераи Низомулмулк ва Муаййидуддавлаи Ҷувайнӣ (бобои Атомалики Ҷувайнии муаррих) гирд оварда шуд. Онро соли 1329 ҳиҷрии шамсӣ (1950) дар Теҳрон чоп кардаанд.[1]
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]- ↑ Энсиклопедияи Миллии Тоҷик,Чилди 2. АСОС-БОЗ – Душанбе: Сарредаксияи илмии Энсиклопедияи Миллии Тоҷик, 2013, - с.53
- Мирхонд. Равзату-с-сафо / Бо пешгуфтор ва таълиқоти Н. Амиршоҳӣ. Ҷилди 1. Душанбе, 2004.