Аминӣ Баҳманёр Арабзода: Тафовут байни таҳрирҳо
No edit summary |
Шухрат Саъдиев (баҳс | ҳисса) ислоҳ |
||
| Сатри 34: | Сатри 34: | ||
Нигоштаҳои Баҳманёр рангу бӯи зодбумро медиҳанд, вале дорои паёмҳои инсонӣ ва башарии фаромаконӣ ва фарози маонианд. Бо ин ҳам реша дар жарфои фарҳангу забони тоҷикӣ — форсӣ доранд, ойинаи тамомнамои зиндагии худаш мебошанд. Барояш нависандагӣ саргармӣ, ҳавас ва шӯҳрату худнамоӣ нест, балки ниёзи сӯзонест, ки оромаш намегузорад. |
Нигоштаҳои Баҳманёр рангу бӯи зодбумро медиҳанд, вале дорои паёмҳои инсонӣ ва башарии фаромаконӣ ва фарози маонианд. Бо ин ҳам реша дар жарфои фарҳангу забони тоҷикӣ — форсӣ доранд, ойинаи тамомнамои зиндагии худаш мебошанд. Барояш нависандагӣ саргармӣ, ҳавас ва шӯҳрату худнамоӣ нест, балки ниёзи сӯзонест, ки оромаш намегузорад. |
||
Бинои татствирсозе дар ҳама осораш бар тавсифи хаёлангези муҳит побарҷой аст, тахайюлу воқеятро ба ҳам омезиш медиҳад. Бардоштҳо аз падида моли худашанд ва баҳри хонанда оромиши дилпазире ба армуғон меоварад, дар ҳолати шӯридагию шигифтӣ наъраи шайдо ва бонги эътироз баланд ба садо меояд. |
Бинои татствирсозе дар ҳама осораш бар тавсифи хаёлангези муҳит побарҷой аст, тахайюлу воқеятро ба ҳам омезиш медиҳад. Бардоштҳо аз падида моли худашанд ва баҳри хонанда оромиши дилпазире ба армуғон меоварад, дар ҳолати шӯридагию шигифтӣ наъраи шайдо ва бонги эътироз баланд ба садо меояд. |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
== Осор == |
== Осор == |
||
* Ишқи сайед: Ҳикояҳо. — Душанбе, 1984. — 173 с. |
* Ишқи сайед: Ҳикояҳо. — Душанбе, 1984. — 173 с. |
||
| Сатри 48: | Сатри 43: | ||
* Сармаддеҳ: Роман.- Душанбе, 2002. — 403 с. |
* Сармаддеҳ: Роман.- Душанбе, 2002. — 403 с. |
||
* Шоҳаншоҳ: Роман. Душанбе, 2003. — 396 с. |
* Шоҳаншоҳ: Роман. Душанбе, 2003. — 396 с. |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
== Адабиёт доир ба адиб == |
== Адабиёт доир ба адиб == |
||
* Баҳманёр // Адибони Тоҷикистон. — Душанбе,2003. — С. 117 |
* Баҳманёр // Адибони Тоҷикистон. — Душанбе,2003. — С. 117 |
||
| Сатри 62: | Сатри 59: | ||
[[Гурӯҳ:Нависандагони тоҷик аз рӯи алифбо]] |
[[Гурӯҳ:Нависандагони тоҷик аз рӯи алифбо]] |
||
[[Гурӯҳ:Нависандагони тоҷик]] |
[[Гурӯҳ:Нависандагони тоҷик]] |
||
[[Гурӯҳ:Нависандаҳо аз рӯи алифбо]] |
|||
[[Гурӯҳ:Нависандагони Тоҷикистон]] |
[[Гурӯҳ:Нависандагони Тоҷикистон]] |
||
[[Гурӯҳ:Узви Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон]] |
[[Гурӯҳ:Узви Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон]] |
||
Нусха 16:57, 16 Январ 2018
| Наҷмиддин Арабзода | |
| Тахаллусҳо: | Баҳманёр |
| Таърихи таваллуд: | 1954 |
| Зодгоҳ: | Панҷакент, ҶШС Тоҷикистон |
| Шаҳрвандӣ: |
 Тоҷикистон |
| Навъи фаъолият: | |
| Жанр: | ҳикоя, қисса |
| Забони осор: | тоҷикӣ |
Баҳманёр (Наҷмиддин Арабзода) — нависанда, узви Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон, дорандаи Ҷойизаи адабии Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон ба номи Садридин Айнӣ.
Зиндагинома
Нависандаи истеъдодманд, Баҳманёр (Наҷмиддин Арабзода) 15 июли соли 1954 дар шаҳри Панҷакент дида ба ҷаҳон кушодааст. Фориғуттаҳсили шӯъбаи арабии забонҳои шарқи Университети давлатии Тоҷикистон (1977) аст. Дар идораи киносозии тоҷик, нашрияҳои «Маданияти Тоҷикистон», «Адабиёт ва санъат», маҷаллаи «Садои Шарқ» фаъолият доштааст.
Насри бадеии Баҳманёр
Баҳманёр аз зумраи нависандагони навҷӯю хушсалиқаест, ки бо нигоштаҳои нахустинаш миёни хонандагон ва муҳити адабӣ маҳбубият пайдо кард, мутобиқ ба шароити рӯзгор ва гузашти вақт маҳорату малакаи татствир дар асарҳояш такмил ёфтаю сербор шудааст. Қудрати офаринишаш марзу ҳадде намешиносад ва дар ҳама чиз нуктае, розеву карашмае меҷӯяд. Забони пуртавонаш ҳампайванд бо татствирҳои тозаест, аз нӯги хомааш бӯи сидқу сафо меояд, ҳар чӣ ба ҳиссу ақли хеш дармеёбад, бепарда, бидуни биму ҳарос ва бе ҳеҷ рӯю риё баён медорад. Нигоштаҳои Баҳманёр рангу бӯи зодбумро медиҳанд, вале дорои паёмҳои инсонӣ ва башарии фаромаконӣ ва фарози маонианд. Бо ин ҳам реша дар жарфои фарҳангу забони тоҷикӣ — форсӣ доранд, ойинаи тамомнамои зиндагии худаш мебошанд. Барояш нависандагӣ саргармӣ, ҳавас ва шӯҳрату худнамоӣ нест, балки ниёзи сӯзонест, ки оромаш намегузорад. Бинои татствирсозе дар ҳама осораш бар тавсифи хаёлангези муҳит побарҷой аст, тахайюлу воқеятро ба ҳам омезиш медиҳад. Бардоштҳо аз падида моли худашанд ва баҳри хонанда оромиши дилпазире ба армуғон меоварад, дар ҳолати шӯридагию шигифтӣ наъраи шайдо ва бонги эътироз баланд ба садо меояд.
Осор
- Ишқи сайед: Ҳикояҳо. — Душанбе, 1984. — 173 с.
- Аспи обӣ: Ҳикояҳо. — Душанбе, 1988, — 224 с.
- Время цветения ромашки: Рассказы. — Москва, 1988. — 144 с.
- Дуди хисрат: Қиссаю ҳикоёт. — Душанбе, 1993. — 337 с.
- Зарринаи Зарнигор: Қиссаю ҳикоёт. — Душанбе, 1997. — 167 с.
- Песен идущего в петлю: Рассказы. — Душанбе, 1998. — 164 с.
- Сармаддеҳ: Роман.- Душанбе, 2002. — 403 с.
- Шоҳаншоҳ: Роман. Душанбе, 2003. — 396 с.
Мукофот
- Ҷойизаи адабии Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон ба номи Садридин Айнӣ.
Адабиёт доир ба адиб
- Баҳманёр // Адибони Тоҷикистон. — Душанбе,2003. — С. 117
- Солеҳов, Ш. Баҳманёр (Аминӣ Баҳманёр Арабзода) // Энсиклопедияи адабиёт ва санъати тоҷик [Матн]. — Душанбе, 2004.- Ҷ.3.- С.506.
- Абдухолиқи Набавӣ. Намунаи шоистаи насри ҷадид. // Адабиёт ва санъат.- 2004.- 21 май.
- Мисбоҳиддин Нарзиқул. Баррасӣ ва нақди роман: Оди романи «Шоҳаншоҳ»-и Баҳманёр //Садои Шарқ.- 2012.- № 12.- С.77-110..[1]
Сарчашма
Пайвандҳо
- Зодагони соли 1954
- Шахсиятҳо аз рӯи алифбо
- Зодагони шаҳри Панҷакент
- Нависандагон аз рӯи алифбо
- Нависандагони Тоҷикистон
- Нависандагони ИҶШС
- Нависандагони асри XX
- Нависандагони асри XXI
- Адибон аз рӯи алифбо
- Нависандагони тоҷик аз рӯи алифбо
- Нависандагони тоҷик
- Узви Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон
- Дорандагони унвонҳои фахрӣ аз Тоҷикистон