Дарвеш Аҳмади Қонунӣ

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Дарвеш Аҳмади Қонунӣ
Дарвеш Аҳмади Қонунӣ
Зодгоҳ ш. Самарқанд
Таърихи даргузашт 1497 - 1510
Пеша(ҳо) навозанда,сароянда

Дарвеш Аҳмади Қонунӣ (с.тав. номаълум, Самарқанд, с. ваф. 1497-1510 Самарқанд) — сароянда, навозанда, мусиқидони тоҷик, зодаи Самарқанд. Зиндагӣ, омӯзиш, фаъолияти эҷодию иҷроии Аҳмади Қонунӣ дар ҳавзаи ҳунарии Мовароуннаҳр сурат гирифта, мусиқиро, муддате назди Абдулмӯъмини Ҳофиз (хонанда), Хоҷа Абдулқодири Гӯянда омӯхт. Дар сознавозӣ (қонун, барбату рубоб) сабки хоси иҷроӣ дошта аст ва мусиқидоони замон (ҳатто мактаби Ҳирот, Устод Қулмуҳаммади Удӣ ва диг.) ба сабки иҷроии Аҳмади Қонунӣ эътимод меоварданд. Ӯ муддате бо сабаби низоъи мазҳабӣ Самарқандро тарк карда (Бухоро, Марв), дар ин солҳо мусиқиро ҷиддан фаро гирифт. Дар жанр, шаклҳои шеърию мусиқӣ («амал», «савт»,-»нақш», «рехта» ва ғайра) бар ашъори Ҷалолуддини Рӯмӣ, Саъдӣ, Қосими Анвор таснифоти ҷолибе сохта, Абдулмӯъмини Хонанда бо шӯру шавқ дар маҷолиси аҳли завқ месурудааст. Асарҳои мусиқиаш дар тазмини зарбу навоҳои мақомҳои «Ироқ», «Хусайнӣ», «Кучак» (ба ғазалиёти Саъдӣ, Қосими Анвор, махсусан «Амали дилафгор», «Нақши дарвешон», «Пешрави Қонун» ва ғайра) дар ҳаёти мадании Самарқанду Бухоро, Ҳирот шуҳрати зиёд касб кардаанд. Табъи хуби шоирӣ дошта ва ғазалҳои ирфониро некӯ мегуфта аст.

Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]

  • Дарвешалии Чангӣ, Рисолаи мусиқӣ, Р:468-1, ИШАФ Ӯз.;
  • Бобур, Бибурнома, Тош., 1993.
  • Машҳун Ҳ. Таърихи мусиқии Эрон, Теҳрон, 1376;
  • Энсиклопедияи адабиёт ва санъати тоҷик, ҷ.1. Душ., 1988;
  • Раҷабов А. Афкори мусиқии тоҷик дар ас. 12-15, Душ.,1989;
  • Раджабов И. О музыке Самарканда// Ист. искусств. великого города, Тош., 1972.[1]

Ҳамчунин нигаред[вироиш | вироиши манбаъ]

Сарчашма[вироиш | вироиши манбаъ]

  1. Донишномаи Шашмақом./Зери таҳрири Олимов К., Абдувалиев А., Азизӣ Ф., Раҷабов А., Ҳакимов Н. – Душанбе, 2009. - с. 56-57 ISBN 978-99947-49-13-3