Забони язғуломӣ
| Кишварҳо | |
|---|---|
| Шумораи умумии гӯишварон |
|
| Вазъ | 4 severely endangered[d][3] |
| Таснифот | |
| Хат | алифбои сирилик[1] ва Алифбои лотинӣ[1] |
| Коди забонӣ | |
| ISO 639-1 | — |
| ISO 639-2 | — |
| ISO 639-3 | yah |
| WALS | yaz |
| Atlas of the World’s Languages in Danger | 1460 |
| Ethnologue | yah |
| ELCat | 3156 |
| IETF | yah |
| Glottolog | yazg1240 |
| Ниг. низ: Лоиҳа:Забоншиносӣ | |
Забони язғуломӣ (Yůzdomi zəveg) — дар водии Язғуломи ноҳияи Ванҷи Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшон ва қисман дар водии Вахши вилояти Хатлони Тоҷикистон мустаъмал аст ва теъдоди гӯишваронаш ҳудудан ду ҳазор нафар аст. Ин забон ду гӯиш (лаҳҷаҳои саргаҳ ва поёни водии Язғулом) дорад. [Эделман 1966].[4]
Адабиёт
[вироиш | вироиши манбаъ]- Пахалина Т. Н. Памирские языки. — М.: Наука (ГРВЛ), 1969. — 164 с. — (Языки народов Азии и Африки).
- Языки и этнография «Крыши мира». СПб.: «Петербургское Востоковедение», 2005. — 112 с.
- Payne, John, «Pamir languages» in Compendium Linguarum Iranicarum, ed. Schmitt (1989), 417—444.
- Эдельман Д. И. Памирские языки // Лингвистический энциклопедический словарь. — М.: СЭ, 1990.
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]- ↑ 1.0 1.1 Ethnologue (ингл.) — 25, 19 — Dallas, Texas: SIL International, 1951. — ISSN 1946-9675
- ↑ ScriptSource - Tajikistan
- ↑ Красная книга языков ЮНЕСКО
- ↑ kumitaizabon.tj/забоншиносӣ(пайванди дастнорас)
|
Ин мақолаи хурд аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед. Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад. |