Имон
Зоҳир
Ҳамчунин бубинед: Имон дар Ислом
Имон (ар. ايمان) — эътиқод, боварӣ ба чизе; эътиқод ба дин, мазҳаб.[1]
- Имон — дар дини ислом эътиқод ба Аллоҳ, рисолати пайғамбари Муҳаммад (с) ва ба китобҳои муқаддас — Қуръон, боварӣ ба қазову қадар ва охират аст. Имон аз ваҳдати се ҳад — эътиқод (боварии яқини ботинӣ), иқрор (дар сухан эътироф кардан) ва амал (ба воситаи корҳои нек исбот намудан) иборат аст.[2]
Нигаред низ
[вироиш | вироиши манбаъ]Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]Пайванди беруна
[вироиш | вироиши манбаъ]Имон дар Викианбор |
- А. И. Осипов. Путь разума в поисках истины Бойгонӣ шудааст 6 сентябри 2011 сол. // Глава IV, § 1.
- О вере и неверии Православная энциклопедия «Азбука веры»
- Кураев А. В., Кураев В. И. Религиозная вера и рациональность // Исторические типы рациональности / Отв. ред. В. А. Лекторский. — Т.1. — М.:ИФРАН, 1995. — 350 с. (С. 74-95.) ISBN 5-201-01891-2
- А. В. Кураев. О вере и знании Бойгонӣ шудааст 12 октябри 2012 сол.
- Кураев А. В. О вере и знании — без антиномии // Вопросы философии, 1992. — № 7 — С.45-63.
- Л. И. Корочкин, чл.-корр. РАН. О роли науки и роли религии в формировании мировоззренческой парадигмы Бойгонӣ шудааст 28 Январ 2012 сол.