Кӯчак (оҳанг)
Кӯчак — 1. Яке аз мақомҳои (оҳангҳо) 12-гона дар таркиботи мусиқии мақомӣ (ас. XII-XVII). «Кӯчакро» аз «Исфаҳон» истихроҷ намудаанд.
2. Дар таълифоти мусиқии Сафиуддини Урмавӣ (1224-1294). Хоҷа Абдуқодир (1356-1435)
Кӯчак бо номи «Зерафканд» зикр шуда, иборат аз ду шӯъба: «Ракб», «Баёт»-и дорои ним бонг, ки аз нахустин нағмаи «Гардония» оғоз шуда, ба «Муҳайяр»-у «Ироқ», «Моя», «Найрез», «Сегоҳ» рафта, дар «Ушшоқ» боз мегардад».
3. Кӯчак дар доираи кавокиб ба бурҷи Ҳут нисбат дода, дар он ҳасрату яъс, фиғон инъикос ёфта.
4. Дар маҷмӯи мақомҳои 12-гона Кӯчак чаҳорумин лаҳн дониста, фосилаи чаҳоруми дуруст (зуларбаъ) аст.
5. Дар таркиботи мақомҳои эронӣ (дастгоҳ) Кӯчак таҳрире дар мақоми «Шӯр», баъд аз «Уззол» ва «Сафо» иҷро мешавад.
Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]
Абдуқодири Мароғӣ, Мақосиду-л-алҳон, Теҳрон, 1356; Сафиуддини Урмавӣ, Китобу-л-адвор, Теҳрон,1385; Вожаномаи мусиқӣ..., Теҳрон, 1375; Фа-рҳанги Деҳхудо, Теҳрон, 1377; Ражабов И. Мақомлар масаласига доир, Тош., 1963.[1]
Нигаред низ[вироиш | вироиши манбаъ]
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
- ↑ Донишномаи Шашмақом./Зери таҳрири Олимов К., Абдувалиев А., Азизӣ Ф., Раҷабов А., Ҳакимов Н. – Душанбе, 2009. - с. 104 ISBN 978-99947-49-13-3
|
Ин мақолаи хурд аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед. Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад. |