Неъматулло Сайфуллоев
| Таърихи таваллуд | 20 апрел 1942 (81 сол) |
|---|---|
| Зодгоҳ | ноҳияи Бустонлиқ, ҶШС Узбакистон |
| Кишвар |
 Тоҷикистон |
| Фазои илмӣ | Донишгоҳи славянии Русияву Тоҷикистон |
| Ҷойҳои кор | Академияи илмҳои Тоҷикистон, Донишгоҳи миллии Тоҷикистон, Донишгоҳи славянии Русияву Тоҷикистон |
| Дараҷаи илмӣ: | доктори илмҳои фалсафа |
| Унвонҳои илмӣ | профессор |
| Алма-матер | Донишгоҳи давлатии омӯзгории Хуҷанд |
| Ҷоизаҳо | Аълочии маорифи Тоҷикистон (2002) |
Неъматулло Сайфуллоев (20 апреди 1942, ноҳияи Бустонлиқ) — файласуф, доктори илмҳои фалсафа (1992), профессор (1998), Аълочии маорифи ҶТ (2002)[1]
Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]
Неъматулло Сайфуллоев 20 апрели 1942 дар ноҳияи Бостонлиқи вилояти Тошканд таваллуд шудааст.
- 1964 — хатмкунандаи Донишгоҳи давлатии омӯзгории Хуҷанд;
- 1964-1969 — муаллими факултаи механикаву математикаи ДДТ ба номи В. И. Ленин;
- 1969-1972 — аспиранти кафедраи мантиқи ДДМ ба номи М. В. Ломоносов;
- 1973-1980 — сармуаллим, дотсенти кафедраи материализми диалектикӣ ва мантиқи ДДТ ба номи В. И. Ленин;
- 1980-1992 — корманди калони пешбар дар Пажӯҳишгохи фалсафаи АИ ҶТ;
- 1992-1997 — профессори кафедраи таърихи фалсафаи ДДТ ба номи В. И. Ленин;
- 1997-2002 — профессори кафедраи фалсафа ва сиёсатшиносии ДСРТ;
- 2002-2010 — мудири кафедраи фалсафа ва сиёсатшиносии ДСРТ;
- Аз соли 2010 профессори кафедраи фалсафа ва сиёсатшиносии ДСРТ;
Фаъолияти илмӣ[вироиш | вироиши манбаъ]
Неъматулло Сайфуллоев муаллифи зиёда аз 200 корҳои илмиву методӣ,илмиву оммавӣ ва монографияҳо доир ба масъалаҳои соҳаи математика, механика, мантиқ,таърихи мантиқ,фалсафа, таърихи фалсафа, таърихи афкори ҷамъиятиву сиёсӣ ва ҳуқуқшиносӣ мебошад. Ӯ дар Конфронси байналхалқии «Нақши халқҳои Эрон дар тамаддуни ҷаҳонӣ:таърих ва давраи муосир»(Душанбе,1992); « Академик Б.Ғафуров: омӯзиши таърих, фарҳанг ва тамаддуни халқҳои Осиеи Марказӣ»(Душанбе,1998);«Фарҳанги маънавии тоҷикон дар таърихи тамаддуни ҷаҳонӣ»(Душанбе,2002);Конфронс бахшида ба 2700-солагии Абуалӣ ибни Сино (Шветсия,2001); «Абуалӣ ибни Сино ва тамаддуни ҷаҳонӣ»(Душанбе,2005); Ҷанги Бузурги Ватанӣ:дарси таърих ва давраи муосир"(Душанбе,2005);Симпозиуми байналхалқӣ бахшида ба 2700-солагии Абуалӣ ибни Сино (Париж,2002).
Осор[вироиш | вироиши манбаъ]
- Логический анализ понятия количества. — Душанбе, 1989;
- Логика Ибн Сино. — Душанбе, 1991;
- Логика: Учеб. пособие. — Душанбе, 1991; *История учения о праве и государстве: Учеб. пособие. — Душанбе, 2006;
- Некоторые вопросы мусульманского права в наследии Абу Ханифы // Материалы Междунар. науч. конф., посв. 1310-летию Имама Азама. — Худжанд, 2009 ва диг.[2]
Ҷоизаҳо[вироиш | вироиши манбаъ]
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]
- «Российско-Таджикский (славянский) университет» (в одном томе). Энциклопедия./ Главный редактор М. С. Имомов. — Душанбе, 2011
- Российско-Таджикский (Славянский) университет: вчера, сегодня, завтра. 1996—2016. — Душанбе, 2016.
|
Ин мақолаи хурд аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед. Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад. |