Олег Антонов

Олег Антонов
Таърихи таваллуд	25 январ (7 феврал) 1906
Зодгоҳ	Троитса (Москва), Voronov Parish[d], уезди Подолск, Губернияи Маскав, Русияи подшоҳӣ
Таърихи даргузашт	4 апрел 1984(1984-04-04) (78 сол)
Маҳалли даргузашт	Киив, ҶШС Украина, ИҶШС
Кишвар	Русияи подшоҳӣ  ИҶШС
Фазои илмӣ	муҳандис-конструктор[d] ва military flight engineer[d]
Ҷойҳои кор	Yakovlev[d] Antonov[d]
Дараҷаи илмӣ:	доктори илмҳои техникӣ[d]
Алма-матер	Донишгоҳи политехникии Пётри Кабири Санкт-Петербург[d]
Ҷоизаҳо
Имзо
Парвандаҳо дар Викианбор

Оле́г Константи́нович Анто́нов (7 феврал (25 январ) 1906 Подолск — 4 апрели 1984, Киев) — авиаконструктор, яке аз асосгузорони планеризми советӣ, академики АИ СССР (1981) ва АИ ҶШС Украина (1967), доктории илмҳои техникӣ (1960), профессор (1978). Қаҳрамони Меҳнати Сотсиалистӣ (1966). Депутати Совети Олии СССР (даъвати 5 — 10). Дорандаи мукофоти сталинӣ (1952), мукофоти ленинӣ (1962).

Зиндагинома

Хатмкардаи Донишкадаи политехникии Ленинград (1930). Авиаконструктор оид ба истеҳсоли планерҳо дар яке аз заводҳо (1931 — 38), муҳандиси пешбар (1938 — 43), муовини сарконструктори Бюрои конструктории А. С. Яковлев (1943 — 46). Роҳбари Бюрои конструктории навташкил дар шаҳри Киев (1943). Аз соли 1978 дар Донишкадаҳои Киев ва Харков ба фаъолияти илмию педагогӣ машғул буд. Таҳти роҳбарии Антонов як силсила планерҳои «Голуб», «Рот-Фронт-1», «Рот Фронт −2», «Рот Фронт-3», «Рот Фронт-4», самолётҳои мусофиркашон ва ҳарбию боркашони Ан-2, Ан-8, Ан-10, Ан-12, Ан-14, Ан-22 («Антей»), Ан-124 («Руслан») ва ғайра сохта шуданд. Бо сохта шудани Ан-8 масъалаи мушкили бо тариқи ҳаво кашондан ва аз ҳаво партофтани техникаи вазнини ҳарбӣ ҳалли худро ёфт; бо Ан-33 танҳо дар соли 1967-ум 15 рекорди ҷаҳонӣ ҷиҳати борбардорӣ (аз 35 то 100 т) гузошта шуд; Ан-124 то 1540 т бор бардошта метавонад.

Адабиёт

• Антонов, Олег Константинович // А — Асос. — Д. : СИЭМТ, 2011. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир А. Қурбонов ; 2011—2023, ҷ. 1). — ISBN 978-99947-33-45-3.