Оноре де Балзак

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Ҷаҳиш ба: новбари, Ҷустуҷӯи
Оноре де Балзак
фаронсавӣ: Honoré de Balzac
Тахаллусҳо:

Horace de Saint-Aubin, Lord R’Hoone ва Viellerglé
Номи пурра

Honoré de Balzac
Зодрӯз:

20 май 1799({{padleft:1799|4|0}}2|0}{{padleft:20|2|0}})[1][2]
Зодгоҳ:

Тур[3]
Санаи марг:

18 август 1850({{padleft:1850|4|0}}2|0}{{padleft:18|2|0}})[4][2] (51 сол) ё 19 август 1850({{padleft:1850|4|0}}2|0}{{padleft:19|2|0}})[1] (51 сол)
Маҳалли вафот:

Париж, Сена[d], Фаронса[3]
Табаият (Шаҳрвандӣ):

Flag of France.svg Фаронса
Намуди фаъолият:

намоишноманавис, рӯзноманигор, мунаққиди адабӣ, романнавис, чопгар
Забони осор:

фаронсавӣ[5]
Имзо:

Имзо
Логотипи Викитека Осор дар Викитека
Парвандаҳо

Оноре де Балзак (фаронсавӣ: Honoré de Balzac [ɔnɔʁe də balˈzak]; 20 майи 1799, Тур — 18 августи 1850, Париж) — нависандаи фаронсавӣ, яке аз бунёдгузорони равиши воқеъгароӣ дар адабиёти Аврупо.

Зиндагинома[вироиш]

Оноре де Балзак дар шаҳри Тур дар оилаи деҳқон аз Лангедок Бернар Франсуа Балса (Balssa) (22.06.1746—19.06.1829[6]) таваллуд шудааст. Номи аслиаш Оноре Балзак, ҳиссачаи «де»-ро, ки маънояш ба зодаи дворянӣ аст аз соли 1830 истифода мешавад.

Эҷодиёт[вироиш]

Дар тӯли солҳои 1820–25 ҳашт асари ӯ таҳти имзоҳои гуногун чоп шуд. Романи «Шуанҳо» нахустин асари калони Балзак аст, ки бо он давраи аввали эҷодиёти ӯ ба поён мерасад. Давраи дувуми фаъолияти адабии Балзак аз соли 1829, бо эҷоди силсилаи асар­ҳои «Мазҳакаи инсон», оғоз меёбад. Дар ин давра нависанда асарҳои маш­ҳури худ «Гобсек» (1830), «Пӯс­ти мулоим» (1831), «Полковник Шабер» (1832), «Евгения Гранде» (1933), «Табиби деҳотӣ» (1833), «Годиссари машҳур» (1834), «Падар Горио» (1834), «Музейи қадим» (1938), «Рӯҳонии деҳотӣ» (1839)-ро эҷод намудааст. Романи «Деҳқонон» (1838–47) машҳуртарин асари давраи охири эҷодиёти Балзак мебошад. Ҳамаи ин асарҳо бо номи «Мазҳакаи инсон» машҳу­ранд, ки 90 роману ҳикояи Балзакро дар бар мегирад. Дар онҳо муҳимтарин воқеаҳои иҷти­моию сиёсии замони адиб мав­риди тасвир қарор гирифтаанд. Балзак дар танқиди иллат­ҳои замона ва намояндагони синфи доро басо беамон буд. Эҷодиёти Балзак дар инкишофи вуқӯъгароӣ дар адабиёти ҷа­ҳон нақши муҳим бозидааст. Балзак дар мавзӯи Шарқ асари махсусе эҷод накарда бошад ҳам, амалиёти баъзе қаҳрамо­но­наш дар мамлакатҳои Шарқ мегузаранд. Чунончи, фаъо­ли­я­ти Шарл (қиссаи «Евгения Гранде») дар Ҳиндустон ҷараён гирифтааст. Балзак мухлиси «Гулистон»-и Саъдӣ буда, дар баъзе асарҳояш аз номи ӯ панд гуфтааст.

Тарҷумаи осор бо забони тоҷикӣ[вироиш]

Ба забони тоҷикӣ повести «Гобсек» (1955, тарҷ. Х. Айнӣ), очеркҳои «Бадбахт» ва «Ду муло­қот дар як сол» (1959, тарҷ. Ҳ. Аҳрорӣ), повести «Полковник Шабер» (1974, тарҷ. Ҳ. Аҳрорӣ), романи «Падар Горио» (1983, тарҷ. Ҳ. Аҳрорӣ) чоп шудаанд. «Модарандар» ном пйесаи Балзакро Театри давлатии акаде­мии драмаи тоҷик ба номи А. Лоҳутӣ аз соли 1965 то ба имрӯз (2013) чанд маротиба ба саҳна гузоштааст. Роҷеъ ба рӯзгору осо­ри Балзак дар Тоҷикистон мақолаҳои зиёде нашр гардидаанд[7].

Эзоҳ[вироиш]

  1. ↑ 1.0 1.1 Record #118506358 // Общий нормативный контроль — 2012—2016.
  2. ↑ 2.0 2.1 data.bnf.fr: open data platform, платформа відкритих даних, платформа открытых данных, plateforme de données ouvertes, piattaforma di dati aperti, Opendata-Plattform, otevřená data platforma, åben-data-platform, տվյալների բաց շտեմարան, platforma za odprte podatke, plataforma de datos abierta, plataforma de dados aberta, платформа адкрытых дадзеных, платформа на отворените данни, platforma otwartych danych, ашық деректер платформасы, ачык маалыматтарды платформа, açıq data platforma, ochiq ma'lumotlar platforma, açık verilerin platformu, платформа отвореног података, platforma otvorenih podataka, platforma otvorenog podataka, platforma otvorených údajov, πλατφόρμα ανοικτών δεδομένων, platformu atklātā datu, platforma atvira duomenų, platvormi avatud andmete, avoimen datan foorumi, nyílt adatok platformja, პლატფორმა ღია მონაცემები, платформа за отворени податоци, нээлттэй мэдээллийн тавцан, platformă de date deschise, platformo de malferma datumoj — 2011.
  3. ↑ 3.0 3.1 Резник Р. А. Бальзак Оноре де // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
  4. ↑ Record #118900414 // общий каталог Национальной библиотеки Франции
  5. ↑ http://data.bnf.fr/ark:/12148/cb118900414
  6. ↑ Бальзак
  7. ↑ ЭМТ, Ҷ. 2. АСОС-БОЗ – Душанбе: СИЭМТ, 2013, - с.304-305 // Ш. Мухтор.

Адабиёт[вироиш]

  • Дежуров А. С. Художественный мир О. де Бальзака (на материале романа «Отец Горио») // Зарубежная литература XIX в. Практикум для студентов, аспирантов, преподавателей-филологов и учащихся старших классов школ гуманитарного профиля. — М., 2002. — С. 278—303.
  • Моруа А. Прометей, или жизнь Бальзака. — М., 1967.
  • Обломиевский Д. Д. Основные этапы творческого пути Бальзака. — М., 1957.
  • Реизов Б. Г. Бальзак. — Л., 1960;
  • Сиприо П. Бальзак без маски. — М.: Молодая гвардия. (Серия «ЖЗЛ»). — 2003. — ISBN 5-235-02516-4.
  • Сухотин П. С. Бальзак — 1934 год. — 368 с. (Серия «ЖЗЛ»).
  • Цвейг С., Бальзак, 2 изд. — М., 1962;

Сарчашма[вироиш]

Энсиклопедияи Миллии Тоҷик Мақола дар асоси маводи Энсиклопедияи Миллии Тоҷик навишта шудааст.

Баргирифта аз "https://tg.wikipedia.org/w/index.php?title=Оноре_де_Балзак&oldid=831506"