Равонсар

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Маҳалли аҳолинишин
Равонсар
Кишвар  [[|]]
Таърих ва ҷуғрофиё
Аҳолӣ
Аҳолӣ
Нишон додан/Пинҳон кардани харита

Равонсар ( форсӣ: روانسر‎ ; ҳамчунин ба забони румӣ чун Ravānsar ва Rawānsīr) - шаҳр ва маркази Шаҳристони Равонсар,Устони Кирмоншоҳи, Эрон аст. Дар барӯйхатгирии 2006 аҳолии он дар 3838 оила 16383 нафарро ташкил медод.

Чашмаи Равансар чашмаи азим, ки дар шаҳри Равансар воқеъ аст. Масоҳати атрофи Равансар карстификатсия шудааст, оби зеризаминии карстӣ дар чашмаҳои гуногун, ба монанди чашмаи ҳомонимии Равансар, ки барои таъминоти оби нӯшокӣ ва ҳамчун манбаи асосии дарёи Қара Су хеле муҳим аст.   [ <span title="This claim needs references to reliable sources. (May 2020)">истинод лозим аст</span> ]

Бостоншиносӣ[вироиш | вироиши манбаъ]

Равонсар мавзеъҳои муҳими таърихӣ дорад ва аз ин ҷиҳат дар бостоншиносии Эрони ғарбӣ мавқеи хоса дорад. Аввалин далелҳои истиқомати одамон дар атрофи Равансар ба давраи палеолити миёна, ки то охири давраи яхбандӣ идома меёбад (ҳадди аққал аз тақрибан 50,000 сол то 12,000 сол қабл), ки боқимондаҳои он дар ғорҳои Колиан ва Ҷаврӣ, инчунин дарёи Гароб (Ави Хер).[2] Кашфиёти дигари муҳим дар ин минтақа дандони молярии фил аст, ки аз давраи плейстосен бармеояд ва дар наздикии Равансар кашф шудааст. Боз як макони муҳими бостоншиносӣ теппаи Мусаӣ ва ду теппаи хурдтари он мебошад, ки он аз охири давраи неолит (тақрибан 8000 сол пеш мелод) маскун аст. Мавзеъҳои асосии бостонӣ

  • Кӯрҳои Мусаӣ, (аз охири асри неолит - тақрибан 8000 сол пеш аз мелод - то давраи ислом)
  • Ғори Колиан ва Ҷаврӣ (аз давраи палеолити миёна - тақрибан 50 ҳазор сол пеш аз мелод - то охири давраи эпиалеолит - тақрибан 12 ҳазор сол пеш мелод)
  • Мақбараи сангтарошии "Кошк" (давраи Ҳахоманишиён)
  • Кони Ваян (давраи Парфия)
  • Қабристони исломӣ (давраи Сафавӣ ва Қоҷор)

Инчунин нигаред[вироиш | вироиши манбаъ]

Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]

  1. جمعیت به تفکیک تقسیمات کشوری (форс.)
  2. Biglari, F., Taheri, K. 2000. The discovery of Upper Paleolithic remains at Mar Kulian and Mar Dalan caves, Rawansar. In: Taheri, K. (Ed.), Essays on the Archaeology, Geology, and Culture of Rawansar Area, Kermanshah. Taq-e Bostan Publications, pp. 7-27 (In Persian).

Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]

  • Taheri, K (2000). taheri.kamal, ed. Essays on the Archaeology, Geology, Geography, and Culture of Rawansar Area. Kermanshah: Taq-e Bostan Publications. ISBN 964-5551-79-X. 

Сарчашмаҳо[вироиш | вироиши манбаъ]