Шайх Кулайнӣ

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Шайх Кулайнӣ
араб. ар. مُحمَّد بن يعقوب الكُليني
сурат
Иттилооти инфиродӣ
Касб, шуғл: фақеҳ, олим
Таърихи таваллуд: 864
Зодгоҳ:
Таърихи даргузашт: 941
Маҳалли даргузашт:
Маҳалли дафн:
Кишвар:
Эътиқод: ислом
Самти фаъолият: ислом[1]
Осор:
Вироиши Викидода

Абуҷаъфар Муҳаммад ибни Яъқуб ибни Исҳоқ Кулайнии Розӣ (ар. أَبُو جَعْفَر مُحَمَّد ٱبْن يَعْقُوب ٱبْن إِسْحَاق ٱلْكُلَيْنِيّ ٱلرَّازِيّ‎), маъруф ба Шайх Кулайнӣ (форсӣ: شیخ کلینی‎; 864, Қум941, Бағдод) — фақеҳ, мутакаллим ва муҳаддиси эронӣ[2], муаллифи «Китобу-л-кофӣ», «Китобу-р-риҷол» ва «Таъбиру-р-руъё».

Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]

  1. Чешская национальная авторитетная база данных
  2. Frye, R.N., ed. (1975). The Cambridge history of Iran. (Repr. ed.). London: Cambridge U.P. p. 472. ISBN 978-0-521-20093-6.