Jump to content

Эртуғрул

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Эртуғрул
усм. ارطُغرُل غازى

Таваллуд номаълум
Даргузашт тақрибан 1281[1] ё тақрибан 1280
Мадфан
Падар Suleyman Shah[d]
Модар Ҳайма хотун
Ҳамсар Ҳалима хотун
Фарзандон Усмон I, Saru Batu Savcı Bey[d] ва Gündüz Bey[d]
 Парвандаҳо дар Викианбор

Эртуғрул (усмонӣ: ارطغرل, тур. Ertuğrul; даргузашт. 1281/82) — ҳокими турк (намояндаи қабилаи Оғузи Кайӣ), падари асосгузори сулолаи Усмонӣ, Усмон I. Ӯ дар миёнаҳои асри XIII дар сарзамине бо номи Бейлики Усмонӣ ҳукмронӣ мекард, ки марказаш дар шаҳри Сугут воқеъ буд.

Падари Эртуғрул Гундуз Алп, ба шарофати сиккаи дарёфт карда, ки бо навиштаҷоти «Усмон б. Эртуғрул б. Гундуз Алп» муайян шудааст.

Тарҷумаи ҳол

[вироиш | вироиши манбаъ]
Сарҳадҳои тахминии империяҳои лотинӣ ва парокандаи Византия (Никей, Требизонд ва Эпир) пас аз юриши чоруми салибӣ, тақрибан 1204

Тарҷумаи ҳоли Эртоғрул афсонавӣ аст. Дар ягон сарчашмаи муосир аз ӯ зикр нашудааст. Аз маъхазҳои усмонӣ, ки то ба мо расида аз ҳама аввалинаш «Хроникаи хонаи усмониён» (Тева-рих-и ал-и Усмон)-и Ашик Пошооғлу мебошад, ки соли 1476 (ду аср пас аз марги Эртугрул) оғоз шудааст. Аввалин солноманависи усмонӣ Яҳши Фақих (ваф. пас аз 1413) мебошад. Вай солномаи таърихи Усмониро аз Усмони I (1299-1324) то Боязиди I (1389-1402) тартиб додааст, ки он «Тасвири корнамоии хонадони усмониён то Йилдиримхон» ном дошт. Асли ин воқеъанома ёфт нашудааст. Гумон меравад, ки солномаи Яхши Факих дар осори солноманигорони баъд аз турк кариб ба таври калима дохил шудааст . Ягона далели шайъии мавҷудияти Эртуғрул ҳамчун шахсияти таърихӣ ду танга мебошад, ки дар он навиштаҷоти «Усмон б. Эртуғрул б. Гундуз Алп» ва «Усмон б. Эртуғрул», ки дар коллексияи осорхонаи Топкапӣ маҳфузанд.[2]

  • Фрегати флоти Империяи Усмонӣ ба номи Эртуғрул гузошта шуд.[3]
  • Масҷиде дар Ашқобод ба номи Эртуғрул гузошта шуд.[4]

Тасвир дар санъат

[вироиш | вироиши манбаъ]