Янка Купала
Зоҳир
беларусӣ: Янка Купала | |
Ном ба ҳангоми таваллуд: | беларусӣ: Іван (Ян) Дамінікавіч Луцэвіч |
Тахаллусҳо: | Янка Купала |
Таърихи таваллуд: | 7 июл 1882[1] |
Зодгоҳ: | |
Таърихи даргузашт: | 28 июн 1942[2][3][1] (59 сол) |
Маҳалли даргузашт: | |
Шаҳрвандӣ (табаият): | |
Навъи фаъолият: | шоир, намоишноманавис, тарҷумон, нависанда, рӯзноманигор, публисист |
Солҳои эҷод: | 1903 — 1942 |
Забони осор: | русӣ[4], белорусӣ[2] ва полякӣ |
Ҷоизаҳо: | |
Имзо: | |
Осор дар сайти Lib.ru | |
Осор дар Викитека | |
Парвандаҳо дар Викианбор | |
Гуфтовардҳо дар Викигуфтовард |
Я́нка Купа́ла (номи ҳақиқиаш Ива́н Домини́кович Лутсе́вич, беларусӣ: Іва́н Даміні́кавіч Луцэ́віч; 25 июн (7 июл)и 1882 — 28 июни 1942) — шоир ва тарҷумони белорус, драматург, воқеъанигор.
Зиндагинома
[вироиш | вироиши манбаъ]Янка Купала 7 июли соли 1882 шоири Халқии Белорусия, академик, дорандаи Мукофоти давлатӣ Купала Янка ба дунё омадааст. ӯ яке аз асосгузорони адабиёти нави Белоруссия ба ҳисоб меравад. Маҷмуаи шеърҳои ӯ «Най», «Чангнавоз», «Бо роҳи ҳаёт», достонњои лирикию эпикї ва драмавии «Суруди азалӣ», «Қӯрғон», «Хоб дар Қурғон» ва ғайра мебошанд. Асарҳои Купала ба бисёр забонњои Халқҳои Шӯравӣ ва хориҷӣ тарҷума шудаанд. Офаридаҳои ӯ инчунин дар саҳифаҳои матбуоти чумҳурӣ ва ба шакли китобҳои ҷудогона ба забони тоҷикӣ интишор шудааст.
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]- ↑ 1.0 1.1 Архив изобразительного искусства — 2003.
- ↑ 2.0 2.1 Bibliothèque nationale de France идентификатор BNF (фр.): платформаи додаҳои боз — 2011.
- ↑ Энциклопедия Брокгауз (нем.)
- ↑ CONOR.Sl
Ин мақолаи хурд дар бораи одам аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед. Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад. |