7 июл
Jump to navigation
Jump to search
| ← июл → | ||||||
| Дш | Сш | Чш | Пш | Ҷм | Шн | Яш |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | ||
| с. 2020 | ||||||
7 июл — 188-умин рӯзи сол (189-умин дар солҳои кабиса) дар тақвими григорӣ. То поёни сол 177 рӯз боқӣ мемонад.
Ҷашнҳо[вироиш]
Бознигаред: Гурӯҳ:Ҷашнҳои 7 июл
Миллӣ[вироиш]
Динӣ[вироиш]
Рӯйдодҳо[вироиш]
Бознигаред: Гурӯҳ:Рӯйдодҳои 7 июл
- 2005 - Бомбгузории Лондон
Зодрӯзҳо[вироиш]
Бознигаред: Гурӯҳ:Зодагони 7 июл
- 1923—1993 — Владимир Огнев, адабиётшиноси рус, муҳаққиқи адабиёти муосири тоҷик.
- 1923—2001 — Ҳафиза Наимова, собиқадори матбуот, Корманди шоистаи маданияти Тоҷикистон.
- 1939—1992 — Неъматҷон Бобоҷонов, доктори илми ҳуқуқ, профессор.
- 1941—1995 — Азиз Ниёзмамадов, дирижёр, Ходими шоистаи ҳунари Тоҷикистон.
- 1941 — Гулузор Тўраева, меъмор — сохтмончӣ, дорандаи Ҷойизаи давлатии ба номи Рўдакӣ.
- 1941 — Замон Шокирзода, нависанда;[1]
- 1942—2008 — Турдихон Бердиева, доктори илми филологӣ, профессор.
- 1944 — Шоҳвалӣ Саидҷаъфаров, адабиётшинос, профессор.
- 1947 — Ҷумъақул Ҳамроев, доктори илми филологӣ, профессор.
- 1948 — Муртазо Ҳотамов, доктори илми кишоварзӣ.
- 1948 — Шариф Шукуров, доктори илми санъатшиносӣ.
- 1954 — Назаршо Назаршоев, доктори илми таърих, профессор.
- 1958 — Мирмӯъмин Абдулов, сароянда, арбоби фарҳангӣ, Ҳунарпешаи шоистаи Тоҷикистон.
- 1968 — Боирбой Шеронов, забоншинос, ӯзбекӣ.[2]
- 1968 — Равсаниёр Мавлуда, шоира.
Даргузаштҳо[вироиш]
Бознигаред: Гурӯҳ:Даргузаштагони 7 июл
Тақвими мардумӣ[вироиш]
Саратон (22 Июн - 22 Июл) — яке аз бурҷҳои дувоздаҳгона аст ва баробар бо моҳи Тир дар тақвими Эронӣ аст.
Соли Хубон мувофиқи Солшумории дувоздаҳгонаи Мучал
Ҳамчунин нигаред[вироиш]
| Дарахти гурӯҳҳо (боб):
► 7 июл |
Пайвандҳо[вироиш]
- wikiwand ба забони тоҷикӣ
- http://days.peoples.ru/0709.html
- http://www.calend.ru/day/7-09/
- Наука, 9.07
- cyclowiki 9.07
Эзоҳ[вироиш]
- ↑ Таърихи як рӯз
- ↑ Тақвими санаҳои ҷашнии Ҷумҳурии Тоҷикистон (барои соли 2018) / Мураттиб Ё. Сучонӣ; Зери таҳрири умумии А. Мирализода; Муҳаррирон Г. Маҳмудов, Ф. Аминов. — Душанбе, 2017. — 393 с.
Эзоҳ[вироиш]
|
Ин мақолаи хурд аст. Бо густариши он ба Википедия кумак кунед. Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад. |
