Т. С. Элиут

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Т. С. Элиут
англ. T. S. Eliot
Ном ба ҳангоми таваллуд: англ. Thomas Stearns Eliot
Таърихи таваллуд: 26 сентябр 1888(1888-09-26)[1][2][3][…]
Зодгоҳ:
Таърихи даргузашт: 4 январ 1965(1965-01-04)[1][2][3][…] (76 сол)
Маҳалли даргузашт:
Шаҳрвандӣ (табаият):
Навъи фаъолият: намоишноманавис, шоир, мақоланавис, мунтақиди адабӣ, мунаққиди иҷтимоӣ, қиссанавис, устоди донишгоҳ, филмноманавис, шоири таронасаро, нависандаи кӯдакон, рӯзноманигор, нақд
Солҳои эҷод: аз 1915
Жанр: шеър[10] ва адабиёти достонӣ[10]
Забони осор: инглисӣ[1][11]
Ҷоизаҳо:
Имзо: имзо
 Парвандаҳо дар Викианбор

Тумос Стернз Элиут (англ. Thomas Stearns Eliot; 26 сентябр 1888[1][2][3][…], Сент-Луис[d], Миссури[4][4]4 январ 1965[1][2][3][…], Кенсингтон[d], Лондон, Ингилистон, Бритониёи Кабир) — шоир, намоишноманавис, мунтақиди адабӣ ва виростори амрикоӣ-биритониёӣ.

Ӯ бо осоре чун «Харобобод» (англ. The Waste Land,1922), ва «Чаҳор квортет» (англ. Four Quartets, 1943), аз пештозони бузурги ҷунбиши навсозӣ ва мудернизми шеъри ғарбӣ ба шумор меравад. Сабки баён, сароиш ва қофияпардозии вай, зиндагии дуборае ба шеъри ингилисӣ бахшид. Интишори «Чаҳор квортет»-и Элиут, ӯро ба унвони бартарин шоири ингилисизабони дар қайди ҳаёт дар замони худ, ба дунё шиносонд ва дар соли 1948, нишони «Мирият» ва Ҷоизаи Нобелро дар бахши адабиёт аз они худ кард.

Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]