Эмил Гилелс

Эмил Гилелс
Эмил Гилелс
	русӣ: Эмиль Гилельс
Иттилооти асосӣ
Таърихи таваллуд	6 (19) октябр 1916 ё 19 октябр 1916
Зодгоҳ	Одесса, губернияи Херсон[d], Русияи подшоҳӣ;
Таърихи даргузашт	14 октябр 1985[…] (68 сол)
Маҳалли даргузашт	Маскав, ИҶШС;
Кишвар	Русияи подшоҳӣ; ИҶШС;
Пеша(ҳо)	пиёнунавоз, омӯзгори мусиқӣ
Соз	фортепиано
Сабк	мусиқии килоссик[d]
Ҷоизаҳо	; ; Robert Schumann Prize of the City of Zwickau[d] (1973)
emilgilels.com
Парвандаҳо дар Викианбор

Эмил Григоревич Гилелс (6 [19] октябр 1916^[1] ё 19 октябр 1916^[2]^[3], Одесса, губернияи Херсон^[d]^[6]^[2] — 14 октябр 1985^[1]^[4]^[5]^[…], Маскав^[2]) — пианинанавози рус, Артисти халқии ИҶШС (1954). Қаҳрамони Меҳнати Сотсиалистӣ (1976).

Зиндагинома

Хатмкардаи Консерваторияи Одесса (1935). Дар овони донишҷӯӣ (1933) дар озмуни умумишӯравии мутрибону овозхонони Маскав барандаи ҷоизаи аввал гардид. Солҳои 1935-38 дар Консерваторияи Маскав, дар гурӯҳи Г. Г. Нейгауза, таҳсил кард. Ғолиби озмуни байналмилалии Брюсел (1938).

Аз соли 1938 устод ва аз соли 1952 профессори Консерваторияи Маскав. Эмил Гилелс зимни офариниши асар пеш аз ҳама дар назди хеш ҳадафҳои баланди адабӣ мегузошт ва ҳамзамон бо пайгирии ҷиддӣ саъй мекард, ки матнро дар робита ба қаринаи бадеиву эстетикии даврони эҷодшудааш саршор аз ғанои мусиқию адабӣ кунад. Ӯ дар дастаи сегонаи пианино ҳамроҳи Л. Б. Коган ва М. Л. Ростропович бо беҳтарин оркестрҳои ҷаҳон зери роҳбарии дирижёрҳои номдор — О. Йохум, Ф. Райнер, Ҷ. Сэлл, К. П. Кондрашин ҳунарнамоӣ кардааст. И. М. Жуков, В. П. Афанасев аз шогирдони машҳури ӯянд. Эмил Гилелс академики фахрии Академияи шоҳии мусиқии Лондон (1969), Академияи мусиқии ба номи Р. Лист (Будапешт, 1970), Академияи «Санта-Чечилия»-и Рум (1980) буд.

Ҷоизаҳо

Дорандаи мукофоти сталинӣ (1946) ва ленинӣ (1962). Бо се ордени Ленин, орденҳои Байрақи Сурхи Меҳнат, Дӯстии халқҳо, «Нишони Фахрӣ» ва ордену медалҳои хориҷӣ сарфароз гардидааст.

Эзоҳ

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 ^1.3 Bibliothèque nationale de France идентификатор BNF (фр.): платформаи додаҳои боз — 2011.
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 ^2.3 ^2.4 ^2.5 Archivio Storico Ricordi — 1808.
↑ ^3.0 ^3.1 Архив изобразительного искусства — 2003.
↑ ^4.0 ^4.1 Encyclopædia Britannica (ингл.)
↑ ^5.0 ^5.1 Энциклопедия Брокгауз (нем.)
↑ ^6.0 ^6.1 Гилельс Эмиль Григорьевич // Большая советская энциклопедия (рус.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.

Адабиёт

Гилелс Эмил Григоревич // Вичлас — Гӯянда. — Д. : СИЭМТ, 2015. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 4). — ISBN 978-99947-33-77-4.

Хентова С. Э. Гилельс. М., 1959;
Баренбайм Л. А. Э. Гилельс: Творческий портрет артиста. М., 1990;
Гордон Г. Эмиль Гилельс: За гранью мифа. М., 2007.

[_5642bcf93ff118b7-1] 1.0 ^1.1 ^1.2 ^1.3 Bibliothèque nationale de France идентификатор BNF (фр.): платформаи додаҳои боз — 2011.

[_4ca5d5ce22a6de75-2] 2.0 ^2.1 ^2.2 ^2.3 ^2.4 ^2.5 Archivio Storico Ricordi — 1808.

[_fe0b174eab4d8415-3] 3.0 ^3.1 Архив изобразительного искусства — 2003.

[_9b6a27c877dac654-4] 4.0 ^4.1 Encyclopædia Britannica (ингл.)

[_eca1ef99885e637a-5] 5.0 ^5.1 Энциклопедия Брокгауз (нем.)

[_b83e499db2b46a73-6] 6.0 ^6.1 Гилельс Эмиль Григорьевич // Большая советская энциклопедия (рус.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.

[1]

[2]

[3]

[6]

[4]

[5]