Ҷаҳиш ба мӯҳтаво

Абулаббоси Найрезӣ

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Абулаббоси Найрезӣ
форсӣ: ابوالعباس فضل بن حاتم نیریزی
ар. الفضل بن حاتم النيريزي[1]
Таърихи таваллуд тақрибан 865[2][3]
Зодгоҳ
Таърихи даргузашт 922[4]
Маҳалли даргузашт
Фазои илмӣ риёзиёт
Ҷойҳои кор

Абулаббос Фазл ибни Ҳотими Найрезӣ (ар. أبو العباس الفضل بن حاتم النيريزي‎; ? — тақр. 922, Найрез, Шероз) — риёзидон ва ахтаршиноси форс-тоҷик, узви Дорулҳикама, муаллифи «Зиҷҷу-л-кабир», «Зиҷҷ-ус-сағир», «Самту-л-қибла» ва «Китоби тафсир».

Зиндагинома

[вироиш | вироиши манбаъ]

Дар Бағдод, дар дарбори халифаи аббосӣ Муътазид (ҳукмронӣ 822 — 903) кор ва эҷод кардааст. Соҳиби таълифоти бисёрест, амсоли «Зиҷу-л-кабир», «Самту-л-қибла», «Китоби тафсир», «Китобу-л-арбааи Батлимус» ва ғайра Китоби «Эҳдосу-л-ҷав»-ро ба номи халифа Мӯътазид таълиф кардааст. Ибни Надим дар «Ал-Феҳрист» менависад: «Найрезӣ дар илми нуҷум ва ҳайат ангуштнамо буд». Берунӣ дар «Қонуни Масъудӣ» ва «Осору-л-боқия» ба асарҳои илмии ӯ баҳои баланд додааст. Абулаббоси Найрезӣ доир ба устурлоб ва ҳаракати сайёраҳо рисола таълиф намуда, ба «Ибтидо»-и Уқлидус (Евклид) ва асарҳои Батлимус (Птолемей) шарҳ навиштааст, ки онро Герардои Кремонӣ (11141187) ба лотинӣ тарҷума кардааст. Як нусхаи ин тарҷума дар китобхонаи Лейпсиг маҳфуз аст.

  1. الزركلي خ. ا. الأعلام (араб.): قاموس تراجم لأشهر الرجال والنساء من العرب والمستعربين والمستشرقين — 15 — بيروت: دار العلم للملايين, 2002. — Ҷ. 5. — С. 147.
  2. 2.0 2.1 Муъин М. فرهنگ فارسی معینAmir Kabir Publishers, 1972.
  3. 3.0 3.1 Архив по истории математики Мактьютор — 1994.
  4. (unspecified title)OpenITI.