Абутолиб ибни Абдулмутталиб

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Абутолиб ибни Абдулмутталиб
араб. ар. أبو طالب بن عبد المطلب
сурат
Иттилооти инфиродӣ
Касб, шуғл: бозаргон, шоир
Таърихи таваллуд: 539
Зодгоҳ:
Таърихи даргузашт: 619[1]
Маҳалли даргузашт:
Падар: Абдулмуталлиб
Модар: Fatima bint Amr[d]
Ҳамсар Fatimah bint Asad[d]
Фарзандон: Алӣ ибни Абутолиб[2], Ja'far ibn Abī Tālib[d], Aqeel ibn Abi Talib[d], Talib ibn Abi Talib[d], Fakhitah bint Abi Talib[d] ва Jumanah bint Abi Talib[d]
Вироиши Викидода

Абутолиб Абдуманаф ибни Абдулмутталиб ал-Ҳошимӣ (ар. أبو طالب بن عبد المطلب‎, 549619) — амаки ҳазрати Муҳаммад (с) ва падари Имом Алӣ. Сардори қабилаи Қурайш аз соли 578 то 619.

Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]

Абӯтолиб писари Абдулмутталиб ва бародари падари паёмбар Муҳаммад Абдуллоҳ буд. Пас аз марги падару модари Муҳаммад (с) Абутолиб бародарзодаашро ба тарбияи худ гирифт. Дар навбати худ, ҳангоме ки Абутолиб муфлис шуд ва корҳои Муҳаммад ба далели издивоҷи муваффақ, баръакс, осон пеш рафт, амакаш Алиро ба тарбияи худ гирифт. Сарфи назар аз он, ки Абутолиб пайваста пеши ашрофи қурайш ҳазрати Муҳаммад (с) дифоъ мекард, ҳеч далели равшани мусалмон шудани ӯ вуҷуд надорад [3].

Марг[вироиш | вироиши манбаъ]

Дар суннитских манбаи хабар дода мешавад, ки незадолго то марг ба он зашел паембар Муҳаммад, заставший дар бистар умиравшего Абу Джахля ва Абдуллу ибни Абу Умайю. Паембар гуфт: Абу Талибу: "Эй амакам! Бигӯ "Не худоени, ғайр аз Худо, ва ба шарофати ин ман метавонам ба заступиться барои ту пред Хешовандон!". Аммо ба умиравшему муроҷиат намуданд ва курайшиты, ки гуфтанд: "Эй Абу Талиб, ое отречешься ту аз дин Абд ал-Мутталиба?!"— и идома мегӯянд, ин суханон, то он даме, ки ӯ гуфт: "Не отрекусь ман аз дин Абд ал-Мутталиба!"Шунидани ин, Паембар гуфт: "Эй парвардигори ман бахшиш барои ту!"ва он гоҳ буд, ниспослан аят, ки дар он гуфта мешуд: "На паембар бигӯем, на лоиқи на подобает бахшиш барои бастанд, ҳатто агар он хешовандони онҳо, пас аз он ки боварӣ ба онҳо, ки касоне попадут дар Ҷаҳаннам" инчунин ва дигар аят, ки дар он гуфта шудааст: "ҳар кас сможешь ту берун меоварем, ки ба роҳи рост онҳое, ки шуморо дӯст!».

Абӯтолиб дар моҳи раҷаб ё рамазон дар соли даҳум аз оғози нубувват, пас аз шаш моҳи анҷоми бойкот ва муҳосираи мусалмонон даргузашт. Ҳамеша ёрӣ ва дифоъ аз Муҳаммад (с) мекард ва бештар ба шарофати ӯ буд, ки тавонист сабаби даъвати исломиро аз ҳамлаҳои мухолифон ҳифз кунад, аммо худаш ҳеч гоҳ аз дини ниёгон даст накашид.

Абу Толиб дар синамо[вироиш | вироиши манбаъ]

  • Паём, филми Британияи Кабир, 1976. Нақши Абутолибро Андре Морел бозӣ кардааст.

Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]